Przykłady wyrobów emaliowanych: szyld i talerzyk
Strona 3 z 6
Wypalanie detali w piecu
Emaliowanie żeliwa
Emaliowanie żeliwa stanowiło odrębną gałąź polskiego emaliernictwa. Po 1945 roku praktycznie nie używało się armatury sanitarnej (wanny, zlewy) wykonanej z blachy stalowej. Były to wyroby żeliwne emaliowane. W Polsce działały dwie duże odlewnie:
- Odlewnia i Emaliernia Kamienna w Skarżysku-Kamiennej wykonywała również żeliwne, emaliowane aparaty dla przemysłu chemicznego (reaktory, mieszalniki – informacja od prof. Buciewicza z Instytutu Odlewnictwa w Krakowie). Odlewnia powstała w 1817 roku (jako zakład metalurgiczny). W latach 1885–1887 właściciel Jan Witwicki rozbudował zakład, dając początek odlewni Kamienna, oraz zbudował nowoczesną emaliernię słynącą w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim. Produkowano elementy centralnego ogrzewania oraz wodociągów i kanalizacji, urządzenia sanitarne oraz naczynia kuchenne. W tamtych czasach odlewnia, stalownia i emaliernia zatrudniała około 600 osób. Na przełomie XX i XXI w. zakład został zlikwidowany.
- Pomorska Odlewnia i Emaliernia w Grudziądzu, gdzie odlewano i emaliowano wanny kąpielowe, zlewy. Emaliernia w Grudziądzu posiada historię od 1862 roku, kiedy Józef Herzfeld i Karol Victorius założyli Kuźnię H-V. Po roku 1990 zakład produkował pompy i armaturę, a w 1992 zmienił nazwę na Hydro-Vacuum i nadal pracuje.
- Emaliowaniem żeliwnych naczyń – garnków zajmowała się również Fabryka Odlewów Żelaznych i Emaliernia „Słowianin” w Końskich, uruchomiona pod koniec XIX wieku. Po wojnie można było jeszcze znaleźć żeliwne brytfanny z tej fabryki.
- Natomiast emaliowane żeliwne zlewy produkowane były w odlewni w Przemkowie.
Reklama
Innym zagadnieniem było, jakie stosowano technologie przygotowania powierzchni i emaliowania oraz skąd pochodziły surowce emalierskie (emalie i szkliwa).
