Oczyszczarka pneumatyczna
Strona 4 z 6
Rys. 3 Rozłożenie naprężeń ściskających i rozciągających w wierzchniej warstwie przedmiotu poddanego obróbce strumieniowo-ściernej
Ocena powierzchni po obróbce strumieniowo-ściernej
- Stopień oczyszczenia powierzchni – ocena odbywa się na zasadzie oceny wzrokowej poprzez dokonanie porównania powierzchni z fotografiami porównawczymi powierzchni stalowych zawartymi w PN-ISO 8501-1; PN-ISO 8501-1/Ad1; PN-ISO 8501-2. Z reguły dla większości pokryć ochronnych wystarczającym stopniem przygotowania powierzchni jest Sa 2 lub Sa 21/2. Dla powierzchni przygotowanych do malowania proszkowego przyjmuje się, że odpowiednim stopniem przygotowania powierzchni jest Sa 21/2.
- Stopień zapylenia powierzchni – ocena dokonywana jest zgodnie z PN-EN ISO 8502-3, metoda ta polega na zebraniu pyłu i kurzu taśmą samoprzylepną i porównania zagęszczenia i wielkości przyklejonych cząsteczek z wzorcami umieszczonymi w normie. Rozróżnia się pięć stopni zagęszczenia zanieczyszczeń i pięć stopni wielkości cząstek kurzu. Dla poprawnego wykonania powłok ochronnych zapylenie powierzchni nie może być wyższe od trzeciego stopnia. Odnosi to się również do wielkości cząsteczek kurzu.
- Zatłuszczenie powierzchni – do tej pory nie opracowano żadnej dogodnej i prostej ruchowej metody oceny zatłuszczenia. Można stosować: test wody (nie powinny zbierać się krople), bibułę filtracyjną nasączoną benzyną ekstrakcyjną, badanie fluorescencyjne (naświetlanie lampą UV), ekstrakcję rozpuszczalnikiem.
- Obecność zanieczyszczeń jonowych rozpuszczalnych w wodzie – zdejmuje się je metodą Bresla wg PN-EN ISO 8502-6 i oznacza kalorymetrycznie metodą podaną w PN-EN ISO 6502-9. Zanieczyszczenia zdejmuje się pod przylepcami Bresla, rozpuszczając je w wodzie destylowanej. Pomiar przewodności roztworu jest bardzo prosty, można posłużyć się wzorem przeliczeniowym przewodności zawartym w normie PN-EN ISO 8502-9 lub też posłużyć się wykresem przy powierzchni przylepca 1250 mm. Obecność jonów żelaza w stężeniu do 15 mg/m2 nie wywiera ujemnego wpływu na większość powłok malarskich.
- Chropowatość powierzchni – najpraktyczniej oceny chropowatości powierzchni dokonuje się przy wykorzystaniu wzorców chropowatości wg PN-EN ISO 8503-1. Ocena chropowatości powierzchni za pomocą wzorców ISO polega na wzrokowym lub dotykowym porównaniu badanej powierzchni z wzorcami ISO. Do malowania proszkowego zalecana jest chropowatość Ry5 zawierająca się w przedziale 40 μm do 75 μm według wzorca G. Jak już podano poprzednio, Ry5 jest średnią arytmetyczną maksymalnych odległości między wierzchołkami a wgłębieniami profilu w obrębie odcinka elementarnego, wyliczoną z pięciu sąsiednich odcinków elementarnych.
Komentarze (0)