![Rysunek 1. Spaw i zanieczyszczenia spawalnicze [2]](https://www.lakiernictwo.net/img/artykuly/5139_przygotowanie-powierzchni-do-nakladania-po_1.jpg)
Rysunek 1. Spaw i zanieczyszczenia spawalnicze [2]
Obróbka strumieniowo–ścierna konstrukcji stalowych i procedury jej wykonywania
Obróbka strumieniowo–ścierna stali służy głównie przygotowaniu powierzchni stalowych do skutecznego, czyli trwałego pokrycia jej powierzchni powłokami ochronnymi w taki sposób, by nałożone powłoki lakierowe lub metalowe służyły jak najdłużej. Aby wykonać to zadanie, powierzchnia stalowa musi spełniać tym ostrzejsze podstawowe warunki wykonania, im trudniejsze będą warunki środowiska, w którym wyroby przemysłu będą eksploatowane. Złe przygotowanie powierzchni w dochodzących do 70% przypadkach jest odpowiedzialne za zniszczenie powłok ochronnych! Jest to jednak często lekceważone przez wykonawców powłok ochronnych z uwagi na wysokie koszty obróbki strumieniowo–ściernej powierzchni.
Co decyduje o właściwym przygotowaniu powierzchni stalowej przed nałożeniem powłoki ochronnej?
- Czystość – to jest brak na powierzchni metalu takich zabrudzeń, jak:
- zanieczyszczenia ciekłe – tłustych plam, pozostałości smarów i silspawu mającego chronić stal przed przyleganiem odprysków spawalniczych lub wilgoci;
- obecność na powierzchni stali lub w jej szczelinach agresywnych soli rozpuszczalnych, zwłaszcza chlorków, siarczanów, azotanów, azotynów i siarczków obecnych zwłaszcza przy zanurzeniu w wodzie morskiej, w glebie oraz w atmosferze morskiej i przemysłowej, a także wokół ciągów komunikacyjnych.
- Właściwe rozwinięcie powierzchni w postaci jej chropowatości, nie wyższej niż 1/3 grubości utwardzonej powłoki.
- Usunięcie zendry hutniczej i spawalniczej oraz odprysków i żużla spawalniczego.
- Usunięcie neutralnych chemicznie pyłów z powierzchni stali, takich jak piasek lub ziemia, które utrudniają dostęp nakładanej powłoki do powierzchni stali.
- Usunięcie wad powierzchniowych stali, takich jak ostre krawędzie, wypustki na powierzchni stali, nierównych spawów, widocznych porów na powierzchni stali oraz wokół przerywanych spawów.
W wytwórniach konstrukcji praktykuje się usuwanie zendry hutniczej i rdzy nalotowej wyrobów hutniczych na wirnikowych śrutownicach do czyszczenia blach i osobno kształtowników. Śrutowane blachy nie mogą być cieńsze niż 4 mm, bo będą gięte. Oczyszczarki do czyszczenia kształtowników wymagają starannego ich ułożenia, tak aby umożliwić usuwanie zanieczyszczeń w ich zagłębieniach.
Odlewy czyści się z pozostałości masy formierskiej w oczyszczarkach śrutowniczych wirnikowych zawieszkowych, bębnowych, ze stołem obrotowym lub ruchomą taśmą.
Coraz częściej produkowane są śrutownice wirnikowe do czyszczenia gotowych konstrukcji w całości, które wymagają właściwego dobrania liczby wirników i odpowiedniego nakierowania strumienia ściernego, co sprawia, że inny kształt konstrukcji wymaga wtedy żmudnego przestawiania ułożenia kół rzucających śrut i innego kąta nachylenia strumienia, co nie zawsze jest możliwe, lub ręcznego doczyszczania w pneumatycznej komorze śrutowniczej, stosując śrut ostrokrawędziowy lub elektrokorund. Do śrutowania wyrobów ze stali ocynkowanej zanurzeniowo przed malowaniem używa się mieszanki śrutu nierdzewnego okrągłego i niewielkiej ilości ostrokrawędziowego w ilości do 0,5% wagowego. Istnieją komory śrutownicze mogące używać dwóch różnych ścierniw, które muszą mieć dwa osobne układy dozowania i oczyszczania ścierniwa, przy zamianie których musi być stosowany jałowy obieg ścierniwa, by nie zanieczyszczać drugiego ścierniwa.
