Strona 8 z 8
Tabela 4. Niektóre dane o ścierniwach niemetalowych.
* Do pianki poliuretanowej dodane są: „srebrny” elektrokorund o kilku wielkościach ziarna. „Czerwony” śrut staliwny ostrokrawędziowy GH40. „Brązowy” z staurolitem. „Biały” ze ścierniwem plastikowym oraz granulatem szklanym i kwaśnym węglanem sodu. Usuwanie rdzy 10-14 m2/h i starej farby 15-25 m2/h. Średnice zatopionych ziaren F 5 do F 500. Ciężar nasypowy 80 do 400 kg/m3 wg SSPC Surface Preparation Specyfikactions.
Przy doborze ścierniw należy zwrócić uwagę na następujące ich właściwości:
- duża gęstość i duża średnica ziaren ścierniwa gwarantuje dużą energię uderzenia ziarna ściernego w powierzchnię obrabianą
- duża twardość ziarna ściernego i jego ostrokrawędziowość jest konieczna do wytworzenia na powierzchni obrabianej chropowatości zwiększającej siłę przyczepności nałożonych powłok do podłoża oraz jej trwałość
- duża trwałość ścierniwa decyduje o możliwości wielokrotnego jego użycia, ma więc wpływ na udział w niższych kosztach zużywanego ścierniwa, a więc i oczyszczania, na które składa się zużycie ścierniwa na 1 m2, niższe koszty transportu ścierniwa i ścierniwa zużytego do utylizacji i składowania
- należy pamiętać o konieczności separacji zanieczyszczeń ścierniwa w separatorach zanieczyszczeń ścierniwa, co ma ogromny wpływ na czystość uzyskanej powierzchni
- skład chemiczny ścierniwa informuje o obecności wolnej krystalicznej krzemionki w ścierniwie, która nie powinna przekraczać 1% wagowego
- ścierniwa oznaczone żółtym tłem są zakazane przy suchej obróbce strumieniowo-ściernej. Pozostałe ścierniwa mają krzemionkę chemicznie związaną
- żużle i szlaki odpadowe z przemysłu, a zwłaszcza żużle pomiedziowe, posiadają toksyczne substancje wypłukiwane, co dyskwalifikuje je przy stosowaniu na mostach i w pobliżu wód powierzchniowych
- żużel paleniskowy posiada zbyt dużo związków toksycznego berylu, a oliwin posiada pewną ilość bardzo niebezpiecznego pyłu azbestopodobnego.
Marek Marcinkowski
Komentarze (0)