Rysunek 1. Osmotyczne wnikanie przez powłokę lakierową wody zawierającej tlen i sole rozpuszczalne do powierzchni metalu: a) niedostatecznie oczyszczonego podłoża, b) wnikanie przez powłokę lakierową, c) korozja metalu i pęcherzenie powłoki lakierowej.
* Raport WE do normy ISO TR 15235.
Tabela 4. Szczegóły systemów powłokowych o nazwie ogólnej, zalecanej grubości i użytkowych grubościach powłok (wg raportu WE)*.
Analiza SEM/EDX
wartości najniższe wartości 2 z kolei wartości 3 z kolei
Tabela 5. Rezultaty pomiarów koncentracji jonów chlorkowych.
wartości najwyższe wartości najniższe wartości 2 z kolei wartości 3 z kolei
Tabela 6. Ilości pozostających na powierzchni soli rozpuszczalnych po suchej i mokrej obróbce.
Zalecane metody skutecznego usuwania soli rozpuszczalnych
Appleman określił metody przygotowania powierzchni według ich względnej zdolności do usuwania soli rozpuszczalnych w następujący sposób:
- wodą pod ciśnieniem z dodatkiem ścierniwa UHP AB: 1,00
- wodą o ultrawysokim ciśnieniu UHP 300 MPa: 0,95
- mokrym ścierniwem do Sa 3: 0,90
- mokrym ścierniwem do Sa 2 ½: 0,84
- mokrym ścierniwem do Sa 2: 0,83
- czyszczenie strumieniowo-ścierne na sucho: 0,83-0,90
- mycie wodą HP o ciśnieniu 70 MPa: 0,85
- czyszczenie ręczne i elektronarzędziami: 0,25.
Michael Melancon, Paul Hunter i Steve Hourcade zaproponowali cztery metody czyszczenia (oznaczone jako A, B, C i D – tabela 5). Do badania użyto zanieczyszczonych płyt testowych z początkowym poziomem zanieczyszczenia Cl- 64 μg/cm2. Głównym celem tego badania było porównanie wszystkich czterech metod czyszczenia pod względem wydajności. Wodą używaną do wszystkich metod czyszczenia była świeża woda z kranu ze średnią ilością chlorku zanieczyszczenie ≤10 mg/l (zgodnie z informacją podaną przez dostawcę wody w czasie procesu czyszczenia).
Marek Marcinkowski
Literatura dostępna w redakcji: redakcja@lakiernictwo.net
Komentarze (0)