• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 tiger-coating 18.08.2022-24.01.2023 Julian przedłużony do końca 2024

    Przygotowanie Powierzchni

    Wydanie nr: 1(117)/2019

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  05.03.2019, ~ Administrator,   Czas czytania 8 minut

    Rysunek 1. Osmotyczne wnikanie przez powłokę lakierową wody zawierającej tlen i sole rozpuszczalne do powierzchni metalu:  a) niedostatecznie oczyszczonego podłoża, b) wnikanie przez powłokę lakierową, c) korozja metalu i pęcherzenie powłoki lakierowej.

    Rysunek 1. Osmotyczne wnikanie przez powłokę lakierową wody zawierającej tlen i sole rozpuszczalne do powierzchni metalu: a) niedostatecznie oczyszczonego podłoża, b) wnikanie przez powłokę lakierową, c) korozja metalu i pęcherzenie powłoki lakierowej.

    Strona 1 z 4

    Przygotowanie powierzchni pod powłoki, część IV

    Od momentu wycofania ze składu farb do gruntowania na bazie minii ołowianej i pigmentów chromianowych, które neutralizowały szkodliwe oddziaływanie jonów rozpuszczalnych, takich jak chlorki, siarczany, azotany, fosforany oraz kationy żelaza, występują problemy z czystością chemiczną powierzchni metalowych przed nakładaniem powłok ochronnych. 

    W nowej sytuacji w latach 90. ubiegłego wieku powstał poważny problem z usuwaniem jonów rozpuszczalnych z powierzchni przeznaczonych do powlekania powłokami ochronnymi. Jony rozpuszczalne pochodzą z soli rozpuszczalnych znajdujących się na powierzchni oczyszczanej oraz wnikających pod powłoki w wyniku przenikania przez powłoki ochronne drogą osmozy z wody, zwłaszcza morskiej. Są to na przykład jony chlorkowe Cl-1, siarczanowe SO4-2, azotanowe NO3-1 i azotynowe NO2-1, a także fosforanowe PO4-3 i HPO3-2 oraz P2O7-4 a czasem HPO3-2, H2PO2-1. Występują one jako sole sodowe, potasowe, magnezowe, wapniowe, miedzi i rzadziej żelaza. Takie sole są powszechnie obecne na powierzchniach stalowych konstrukcji oraz w wodach morskich, rzecznych i w glebie, a także jako zawiesina w środowisku morskim. Głównym źródłem soli rozpuszczalnych jest sól morska, ale i przemysł chemiczny, energetyczny, a także produkty spalania przemysłowego, gospodarstwa domowe, wydobycie węgla zawierającego siarkę oraz uprawa roli. Uważa się, że zanieczyszczenie solami rozpuszczalnymi ma ogromny wpływ na korozję statków i konstrukcji nabrzeży. Zanieczyszczenia mogą również mieć wpływ na nowe i remontowe prace budowlane. Trzeba jednak pamiętać, że pewna ilość soli tworzących związki kompleksowe na powierzchniach jest jednak niezbędna dla wykonania systemów powłokowych

    Rozpuszczalne zanieczyszczenia powierzchni metalowych pochodzą z:

    • środowiska wodnego
    • gleby
    • atmosfery nadmorskiej i przemysłowej
    • brudnych i nieoczyszczanych ścierniw
    • pylenia nawozów sztucznych, produktów spalania węgla i ropy złej jakości.

     
    Zbadano zanieczyszczenia na wcześniej oczyszczonych panelach stalowych, które były przechowywane przez 12 miesięcy ich składowania w miejscach nadmorskich narażonych na sole zawarte w atmosferze. Wykazano dużą zawartość soli, tj. od 20 do 370 mg/m2/dzień chlorków i od 10 do 80 mg/m2/dzień siarczanów. Dopuszczalne poziomy soli są określone według atmosfery (powietrza i wody) lub temperatury roboczej. 

    Wpływ substancji rozpuszczonych na nakładane powłoki ochronne

    Zawartość chlorku na podłożu istotnie oddziałuje na powłoki ochronne. Rozwój rdzy pod powłoką farb i powstawanie pęcherzy osmotycznych obserwuje się już we wczesnym stadium powstawania powłok organicznych nanoszonych na skażone stalowe podłoża. Zostało to zweryfikowane przez przeprowadzone eksperymenty laboratoryjne i w terenie, które wykazały, że:

    • chlorki znacząco zmniejszają zdolność wnikania farby do wnęk i zamkniętej rdzy podłoża stalowego 
    • czas do osmotycznego wnikania zmniejsza się wraz ze wzrostem stężenia jonów chlorkowych 
    • maksymalna temperatura trwałości powłok ulega zmniejszeniu wraz ze wzrostem stężenia chlorku o 1,0 μg/cm2 i obniża maksymalną jej temperaturę roboczą o ok. 6°C 
    • liczba pęcherzy na powierzchni powłok lakierowych wzrasta przy wzroście stężenia chlorków
    • nie zaobserwowano znacznego wzrostu zanieczyszczeń siarczanowych >100–250 μg/cm2, powodowały one jednak szybsze pękanie pęcherzy w porównaniu z chlorkami.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...

    WYDANIE 1(117)/2019

    Reklama
    C1 - Medos oferta pracy 01.09-31.10 Joanna Knopp