• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 - konica minolta 18.02.2022-31.12.2024 Bogumiła

    Badanie Powłok

    Wydanie nr: 4(108)/2017

    Artykuły branżowe

    Badanie Powłok

    ponad rok temu  28.08.2017, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Rys. 1. Zdeformowany element pomalowany farbą proszkową; strzałki wskazują miejsca, gdzie: powłoka „odkleiła się” od blachy (jeśli w ogóle przylegała do niej) i skorodowane obszary świadczące o występowaniu wilgoci pomiędzy blachą a powłoką.

    Rys. 1. Zdeformowany element pomalowany farbą proszkową; strzałki wskazują miejsca, gdzie: powłoka „odkleiła się” od blachy (jeśli w ogóle przylegała do niej) i skorodowane obszary świadczące o występowaniu wilgoci pomiędzy blachą a powłoką.

    Strona 2 z 4


    Wykonane próbki pokryto farbą niebieską (RAL 5051), tzw. poliestrem zewnętrznym.
    W pierwszej kolejności na powłokę lakierniczą próbki nieodtłuszczonej (zanieczyszczonej) naklejono listwę ozdobną z bardzo mocnym klejem. Po jednej minucie zerwano ją i, jak się okazało, powłoka została „odklejona” od podłoża na znacznej długości.
    Kolejnym krokiem było wykonanie kilku próbek o wymiarach 150 × 150 mm i odtłuszczanie/przygotowanie ich bądź nie, w następujący sposób:

    • bez żadnego odtłuszczania (blacha zaolejona i pokryta kurzem/pyłem poprodukcyjnym),
    • próbka wytarta brudnym, tłustym czyściwem,
    • blachy odtłuszczone: benzyną ekstrakcyjną, rozpuszczalnikiem uniwersalnym, nitro, acetonem i preparatem na bazie wody w stosunku 1/5.

    Samo przygotowanie było przeprowadzone bardzo starannie, wymieniając trzy razy czyściwo (pomimo niewielkich rozmiarów) w celu wyeliminowania błędów.

    Po malowaniu skontrolowano grubość powłoki za pomocą specjalnego przyrządu.
    Po 48 godzinach na każdej z nich wykonano testy mechaniczne (niezwiązane z profesjonalnymi badaniami dotyczącymi powłok proszkowych opartych na normach branżowych i wskazanych w specyfikacji farby ale powiązane i oparte na niektórych).
    Wstępnie na każdej z próbek narysowano okrąg o średnicy 80 mm za pomocą ostrego rysika, którego ostrze miało przeciąć warstwę farby i wskazać, czy tego typu zarysowanie wpłynie w jakiś sposób na powłokę.

    Obserwacje:
    Nie zaobserwowano żadnych nieprawidłowości i problemów z przyczepnością farby nawet (co może dziwić) na blasze w ogóle nieprzygotowanej (odtłuszczonej). 
    Test giętkości i adhezji powłoki organicznej – szczegóły zagadnienia omawia norma PN-EN ISO 17132:2009 Farby i lakiery – Próba zginania w T. Pozwala ona stwierdzić, czy konkretna farba spełnia wyznaczone wymagania, jak również umożliwia wskazanie minimalnej średnicy zginania, przy której nie dojdzie do popękania powłoki. Zdecydowano o przykładowym zagięciu wszystkich siedmiu blach próbnych o grubości 1 i 3 mm w celu dokonania orientacyjnej oceny. Orientacyjnej, czyli bez uwzględniania zapisów wskazanej normy. Wykonano dwa gięcia, jedno przy średnicy zaginania 6 mm, drugie 20 mm.

    Spostrzeżenia:

    • w trzech próbkach z blachy o grubości 3 mm na promieniu gięcia 10 mm (1 – przy braku odtłuszczenia, 2 – preparat na bazie wody, 3 – rozpuszczalnik uniwersalny) – doszło do znacznego braku przyczepności pomiędzy warstwą tlenków a blachą; w pozostałych widoczne były niewielkie pęknięcia,
    • na wszystkich próbkach (grubość 3 mm) na promieniu gięcia 3 mm zaobserwowano większe lub mniejsze pęknięcia,
    • na żadnej z próbek (grubość 1 mm) na promieniu gięcia 10 mm nie zaobserwowano żadnych pęknięć,
    • na wszystkich próbkach (grubość 1 mm) na promieniu gięcia 3 mm zaobserwowano większe lub mniejsze pęknięcia.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Rys. 2. Na górze: pomalowana powierzchnia i jej brak przyczepności, na dole: odpadające/zerwane kawałki warstwy farby leżące na posadzce.
    Rys. 3. „Spiętrzenie” powłoki proszkowej, rozpoczęcie „procesu górotwórczego” – widać brak rzeczywistego połączenia farby z podłożem i możliwe przemieszczanie się powłoki względem blachy.
    Rys. 4. Miernik do pomiaru chropowatości powierzchni.
    Rys. 5. U góry: listwa ozdobna przyklejona na powłokę lakierniczą, z dołu: widok po usunięciu listwy – w zasadzie na całej długości farba została oderwana od podłoża.ąca powłoka lakiernicza
    Rys. 6. Stanowisko do badania: miernik, pola do kalibracji (dla podłoża stalowego i aluminium) i próbka do pomiarów.
    Rys. 7. Przykład pomiaru grubości powłoki lakierniczej za pomocą miernika.
    Rys. 8. Jedna z próbek o grubości 3 mm po gięciu – widać, że powłoka wraz z warstwą tlenków odkleiła się od blachy.
    Rys. 9. Siatki nacięć krzyżowych w próbkach o grubości 1 mm – brak widocznych złuszczeń.
    Rys. 10. Siatki nacięć w próbkach o grubości 3 mm – widoczne złuszczenia powłoki, która oderwała się od warstwy tlenków.
    Rys. 11. Próbka o grubości 1 mm po cięciu na nożycach gilotynowych; u góry – strzałki ukazują miejsca braku przyczepności powłoki, z dołu – zerwana luźna powłoka lakiernicza.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...