Badania grubości, przyczepności, twardości, udarności i elastyczności powłok, część 2
Dobra robota lakiernicza oznacza dbałość o środowisko, szacunek dla wysiłku współpracowników i partnerów, a także wyższą rentowność naszego zakładu.
Testy własności fizycznych – grubość powłoki
Standardem jest pomiar grubości powłoki i należy przeprowadzać go regularnie. Warto pamiętać o prawidłowym doborze przyrządu tak pod względem metody (Fe, nFe), jak i dokładności pomiaru i odporności miernika na zakłócenia przemysłowe. Warto również zwrócić uwagę na geometrię detali i jej wpływ na odczyty grubości w różnych punktach kontrolnych. Stosujmy statystykę – uśrednianie wyników, badanie odchyłki standardowej jako parametru oceny jednorodności powłoki, a także wiarygodności pomiarów. Nowoczesne mierniki grubości oferują często przydatne pomiary dodatkowe: wilgotność względną, temperaturę i związany z tymi wielkościami punkt rosy. Alternatywnie, tam, gdzie to możliwe, możemy zastosować zniszczeniowy pomiar grubości powłoki – ma oczywistą wadę, ale wielką zaletą jest to, że widać więcej!
Przyczepność powłoki to jedna z podstawowych cech dobrego pokrycia
Test siatki nacięć wymaga doboru odpowiednich noży ze względu na liczbę ostrzy oraz odstępy między ostrzami. Szczegóły przeprowadzania testu oraz interpretacje wyników opisują normy DIN EN ISO 2409 oraz ASTM D 3002 D 3359. Do wyboru mamy noże pojedyncze (jedna wieloostrzowa krawędź tnąca) lub krążkowe, gdzie na walczaku ze stali narzędziowej naciętych jest sześć krawędzi tnących. Wybór ma aspekt ekonomiczny: jeśli test wykonujemy sporadycznie, wystarczy nóż pojedynczy; jeśli testujemy często, kupmy nóż krążkowy – w cenie dwóch otrzymujemy sześć noży. W praktyce wykonywania testu siatki nacięć należy zwrócić uwagę na przyłożenie odpowiedniej siły przy wykonywaniu nacięcia krzyżowego: nóż powinien przeciąć powłokę do podłoża. Zarówno zbyt lekka, jak i zbyt ciężka ręka nie jest tu dobrze widziana.
Kolejnym rodzajem testu do określenia adhezji jest zdrapywanie – test Scrape Adhesion. Ten rodzaj testu określa przyczepność powłok organicznych, takich jak farby, żywice, lakiery, nakładanych na gładkie, płaskie powierzchnie. Materiał testowany nakładany jest równomiernie na płaską płytkę, zazwyczaj metalową o jednakowej teksturze. Po wyschnięciu płytki są umieszczane pod rysikiem, na który nakłada się zdefiniowany ciężar. Przyczepność określana jest w wyniku zdrapania warstwy przy określonym obciążeniu. Tester odporności warstwy na zarysowanie firmy BYK Gardner używany jest do określania zarówno odporności warstwy na zarysowanie zarysowanie, jak i odporności na niszczenie. Przyrząd łączy w sobie dwa rodzaje testowania, dlatego odpowiada takim normom jak: ASTM D2197, D2248, D2454, D5178, FTMS 141a Method 6303.1, GECS F50TF7-S1, MIL-P-7788A.
