Akrylowe powłoki proszkowe
Zastosowanie akrylowych farb proszkowych zapewnia atrakcyjne wykończenie powierzchni za pomocą twardego filmu o wyjątkowej odporności na warunki atmosferyczne i doskonałych właściwościach aplikacji elektrostatycznej. Wśród farb proszkowych bazujących na spoiwach akrylowych można wyróżnić typ utwardzany uretanem w temperaturze powyżej 180°C. Mimo doskonałego wyglądu cienkiego filmu, dobrej twardości i odporności chemicznej parametry związane z elastycznością i wrażliwością na uderzenia nie należą do zalet tego typu farb. W odniesieniu do proszków hybrydowych o żywicy akrylowej spajanej epoksydem właściwości są nieco lepsze niż w przypadku hybrydy poliestrowo-epoksydowej, jednak nadal niedostateczne dla zastosowań zewnętrznych. Na tle pozostałych rodzajów farb akrylowych hybrydowe wykazują zazwyczaj najlepsze właściwości mechaniczne. Akrylowe powłoki proszkowe utwardzane metakrylanem glicycdylu (GMA) wymagają krótszego czasu bądź niższej temperatury utwardzania w porównaniu do akryli uretanowych, zapewniając jednocześnie wyższą odporność na warunki atmosferyczne przy podobnej elastyczności. Charakterystyczną cechą farb akrylowych utwardzanych GMA jest możliwość wytwarzania doskonałej jakości bezbarwnych powłok na mosiężnych i chromowanych powierzchniach.
Kompleks wiążący proszków hybrydowych składa się z wykorzystujących karboksyl żywic polimerowych w roli głównego spoiwa ze związkami epoksydowymi jako środek wiążący. Tego typu mieszanki stosowane są w różnych układach stosunków żywic poliestrowych do epoksydowych, mianowicie 80/20, 70/30, 60/40 oraz 50/50. Zapewniają wykończenie dekoracyjne o podwyższonej odporności na zabrudzenia i zwiększonej stabilności termicznej, ponadto charakteryzują się doskonałą odpornością chemiczną. Wśród zalet proszków hybrydowych wymieniana jest również wysoka odporność na uszkodzenia mechaniczne, zarysowania oraz ścieranie, a także trwałość koloru i bardzo dobre krycie. Powłoki wytwarzane za pomocą hybrydowych farb proszkowych wykorzystywane są zazwyczaj w zastosowaniach odpowiadających czysto epoksydowym proszkom, ze względu na nieco poprawioną, ale nadal niedostateczną odporność na czynniki zewnętrzne. Warunkuje ona nieco wolniejszą degradację w początkowej fazie kredowania, jednak mu nie zapobiega. Poliestrowe powłoki proszkowe utwardzane uretanem
Zastosowanie kompleksu wiążącego stanowiącego poliester w roli spoiwa sieciowanego przy pomocy uretanu warunkuje otrzymanie substancji chemicznie porównywalnej do uretanu o jakości zewnętrznej. Wykończenie tego typu proszkiem zapewnia znakomity wygląd cienkiej folii, a także wytrzymałość oraz doskonałą odporność na warunki atmosferyczne. Powszechną praktyką jest blokowanie środka sieciującego w poliestrach uretanowych przy pomocy kaprolaktamu, dzięki czemu proces sieciowania zachodzi dopiero powyżej 180°C. Uretanowo-poliestrowe proszki powłokowe pod względem wyglądu cienkiego filmu stanowią konkurencję dla wysokiej jakości farb płynnych, stosowane są głównie w aplikacjach zewnętrznych.
