Ryc. 1. Zasada działania natrysku elektrostatycznego
Jako alternatywa natrysku hydrodynamicznego w produkcji jednostkowej
Stanowiący jedną z metod nakładania powłok lakierowych natrysk elektrostatyczny polega na wytworzeniu silnego pola elektrostatycznego, które współdziała w rozproszeniu wyrobu lakierowego i kieruje naładowane elektrycznie cząstki lakieru na uziemiony lakierowany przedmiot. Pole elektrostatyczne powstaje w wyniku wysokiego napięcia (30–160 kV) wytwarzanego przez generator. Natrysk elektrostatyczny elementów metalowych ma długą historię, natomiast w zakresie lakierowania drewna jest to metoda stosunkowo młoda i ze względu na specyficzne uwarunkowania, jakie musi spełnić lakierowany obiekt, jest znacznie mniej rozpowszechniona.
Uwarunkowania te polegają na tym, że lakierowany przedmiot, np. szkielet krzesła, musi mieć przewodność elektryczną wystarczającą do odprowadzania do ziemi ładunków elektrostatycznych, które docierają do wykończanej powierzchni wraz z wyrobem lakierowym. Powierzchnia drewna o wilgotności mniejszej niż 12% traci zdolność odprowadzania ładunków osadzonych cząstek wyrobu lakierowego. Z uwagi na to, że drewno w wyrobach meblarskich musi mieć niską wilgotność, to dla umożliwienia zastosowania natrysku elektrostatycznego konieczne są dodatkowe urządzenia i zabiegi, jak np. ekrany wyłapujące ładunki czy nasycanie drewna substancjami przewodzącymi prąd elektryczny. Wszystko to zwiększa koszty lakierowania i niekiedy nawet je uniemożliwia. Wyrób lakierowy musi również spełniać określone wymagania w zakresie: oporu właściwego, stałej dielektrycznej, napięcia powierzchniowego, lepkości i temperatury zapłonu. Jednak, pomimo tych...
Treść dostępna tylko dla prenumeratorów
Jeśli nie masz jeszcze prenumeraty kliknij tutaj i zamów ją już dziś
Zaloguj lub zarejestruj się, aby przeczytać całość
Zaloguj się
Zaloguj się do konta użytkownika.
Komentarze (0)