• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 - konica minolta 18.02.2022-31.12.2024 Bogumiła

    Normy/Prawo

    Wydanie nr: 1(105)/2017

    Artykuły branżowe

    Normy/Prawo

    ponad rok temu  20.02.2017, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Strona 2 z 3

    Wpis do rejestru

    Zamiast obowiązku uzyskania koncesji, wprowadzono jednak wymóg wpisu do rejestru przywożących, prowadzonego w postaci elektronicznej przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki przez podmioty przywożące wskazane wyżej paliwa. Są to, zgodnie z ustawą, osoby fizyczne, prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które samodzielnie lub za pośrednictwem innego podmiotu dokonują przywozu paliw ciekłych, z wyłączeniem przywozu paliw ciekłych w ramach wykonywania działalności polegającej na obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą wymagającej uzyskania koncesji oraz przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach.
    Do rejestru podmiotów przewożących nie może zostać jednak wpisany podmiot, który:

    1) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe mające związek z przedmiotem działalności gospodarczej objętej ustawą;
    2) zalega w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, z wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległości podatkowych albo podatku lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej.

    Wpis do rejestru podmiotów przewożących dokonywany jest przez prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w formie decyzji administracyjnej. Do postępowań o wpis do tego rejestru nie stosuje się jednak niektórych przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

    Rozporządzenie REACH
    Kolejny istotny dla nas akt prawny to rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE. Dotyczy ono produkcji, wprowadzania do obrotu i stosowania substancji1 w ich postaci własnej, jako składniki, mieszaniny lub w wyrobach oraz do wprowadzania do obrotu mieszanin. W załączniku XIV tego rozporządzenia zostały wskazane substancje, które podlegają obowiązkowi rejestracji.

    Celem ww. rozporządzenia jest „zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia i środowiska, w tym propagowanie alternatywnych metod oceny zagrożeń stwarzanych przez substancje, a także swobodnego obrotu substancjami na rynku wewnętrznym przy jednoczesnym wsparciu konkurencyjności i innowacyjności”.2
    Rozporządzenie nakłada obowiązki zarówno na dystrybutorów, jak i dalszych użytkowników, rozumianych jako podmioty niebędące producentami ani importerami, używający substancji w jej postaci własnej lub jako składnik mieszaniny, podczas prowadzonej przez siebie działalności przemysłowej lub innej działalności zawodowej. Przy czym, zarówno dystrybutor, jak i konsument nie są uważani za dalszych użytkowników.3
    Do obowiązków dystrybutorów należy m.in. udostępnianie dalszym użytkownikom i innym dystrybutorom dokumentów otrzymanych od producentów lub importerów danej substancji w dół łańcucha dostaw. Dodatkowo, każdy uczestnik łańcucha dostaw przekazuje uczestnikowi lub dystrybutorowi stanowiącemu poprzednie ogniwo łańcucha dostaw nowe informacje dotyczące niebezpiecznych właściwości, jak i wszelkie inne informacje mogące podważyć stosowność środków kontroli ryzyka określonych w dostarczonej mu karcie charakterystyki. Ponadto, ciąży na nim obowiązek gromadzenia, przechowywania oraz udostępniania informacji wymaganych w celu wypełniania obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia przez okres co najmniej 10 lat od ostatniej daty produkcji, importu, dostawy lub zastosowania substancji lub preparatu (ten obowiązek dotyczy również dalszego użytkownika).
    Z kolei, dalszy użytkownik zobowiązany jest między innymi oceniać ryzyko wynikające ze stosowania użytkowników substancji i sporządzać dokumentację tego, że ryzyko to jest odpowiednio kontrolowane, a użytkownicy na dalszym etapie łańcucha dostaw mogą właściwie je kontrolować. Ocena obejmuje etapy istnienia substancji od momentu otrzymania jej przez dalszego użytkownika w celu zastosowania na użytek własny oraz zgodnie z zastosowaniami zidentyfikowanymi przez dalszych uczestników łańcucha dostaw. Jeżeli wprowadza on na rynek niebezpieczne substancje lub preparaty dla innych dalszych użytkowników, przedstawia karty charakterystyki oraz w razie potrzeby scenariusze narażenia.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Problem koncesji rozwiązany
    Problem koncesji rozwiązany

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...