5. Ocena zagrożenia wybuchem może stanowić część oceny ryzyka wybuchu, o której mowa w przepisach rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których może wystąpić atmosfera wybuchowa (Dz. U. nr 107, poz. 1004 oraz z 2006 r. nr 121, poz. 836).
Ustawodawca wskazuje tu jedynie możliwość, a nie bezwzględny obowiązek. Ocena zagrożenia wybuchem może stanowić, a nie musi część innego opracowania (oceny ryzyka), którego podstawą prawną jest już ustawa Kodeks Pracy.
W tym przypadku osobą odpowiedzialną za opracowanie oceny ryzyka wybuchu dla swojego zakładu pracy jest pracodawca. To istotne dla osób i firm, które swoją lakiernię zlokalizowały w obiektach i pomieszczeniach niestanowiących ich własności z pominięciem procedury zmiany funkcji pomieszczeń w trybie odrębnego pozwolenia na budowę (dla nowej lakierni). W takich przypadkach nie ma oceny zagrożenia wybuchem, ponieważ właściciel obiektu nie przewidywał wcześniej wykorzystania posiadanych pomieszczeń jako lakierni. W niezmiernie rzadkich przypadkach, w których dzierżawca wynajmowałby jednak pomieszczenia budynku, które wcześniej pełniły funkcję lakierni, opracowana wcześniej ocena zagrożenia wybuchem i tak byłaby nieprzydatna dla nowego użytkownika, ponieważ z całą pewnością nowy sposób zagospodarowania wynajętych pomieszczeń, stosowane materiały, technologie, maszyny i wyposażenie różnić się będą od tych poddanych wcześniej analizie i ocenie zagrożenia wybuchem. Ustawodawca formując krajowy system aktów prawnych wyraźnie rozdzielił jednak obowiązki inwestora i projektanta od obowiązków pracodawcy i użytkownika lakierni, opierając wymogi ochrony przed wybuchem o dwie odrębne ustawy. W praktyce klasyfikacja pomieszczeń pod względem zagrożenia wybuchem, wyznaczenie przestrzeni zagrożonych wybuchem i oznaczenie rodzaju miejscowych stref zagrożenia wybuchem jest działaniem o zdublowanym charakterze analitycznym. Po raz pierwszy wykonuje się je na etapie projektu lakierni i ponownie już na etapie poprzedzającym bezpośrednio rozpoczęcie użytkowania lakierni i jej pomieszczeń zaplecza. W pierwszym odruchu można uznać, że to nonsensowne działanie. Jednak w głębszej ocenie jest to w pełni uzasadnione. Ocena ryzyka wybuchu opracowana dla lakierni przez pracodawcę może zawierać zestaw procedur i zabezpieczeń organizacyjnych na poziomie wymaganych działań, zakazów i nakazów dla pracowników lakierni. Ponadto ocena ryzyka wybuchu może też poddawać analizie zagrożeń sytuacje i scenariusze zdarzeń hipotetycznych, czyli takie, które w zakładzie pracy w zasadzie nie powinny wystąpić w normalnych warunkach, a jedynie w sytuacjach skrajnych lub awaryjnych. W ocenie zagrożenia wybuchem opracowanej w oparciu o twarde dane techniczne projektowanej lakierni nie prowadzi się rozważań typu: „co by się mogło stać, gdyby?”, a jedynie poddaje analizie dane techniczne i przebieg procesów technologicznych w normalnych warunkach i w ściśle określonych parametrach pomieszczeń.
Komentarze (0)