• Reklama
    A1 - kabe

Szukaj

    Reklama
    B1 tiger-coating 18.08.2022-24.01.2023 Julian przedłużony do końca 2024

    Antykorozja

    Wydanie nr: 1(111)/2018

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    ponad rok temu  23.02.2018, ~ Administrator,   Czas czytania 9 minut

    Magnesowanie defektoskopem jarzmowym. / Defektoskop stałomagnesowy.

    Magnesowanie defektoskopem jarzmowym. / Defektoskop stałomagnesowy.

    Strona 4 z 5

    c) Metoda metalograficzna 
    wg EN ISO 1463 – jest ona nieodpowiednia do codziennego stosowania, szczególnie w przypadku wyrobów dużych i kosztownych. Jest to metoda niszcząca i umożliwia oznaczenie grubości powłoki tylko w konkretnym przekroju. Zaletą tej metody jest uzyskanie bezwzględnej dokładności pomiaru 0,8 um. Określa to przydatność do pomiaru cienkich powłok. [9] 

    Kryteria odbiorowe: norma PN-EN ISO 1461, pkt 6.2:
    „Wymaga się, aby wartość średnia całej powierzchni odniesienia była co najmniej równa grubości miejscowej powłoki podanej w tablicy 3. 
    (…) Pomiarów grubości powłoki nie należy wykonywać na krawędziach ani w odległości mniejszej niż 10 mm od krawędzi przedmiotu obrabianego, powierzchni przecinanych palnikiem oraz naroży”.

    PRZYCZEPNOŚĆ POWŁOKI

    Zanurzeniowe powłoki cynkowe, ze względu na chemiczną naturę wiązania, mają dostateczną przyczepność.
    W przypadku, kiedy przedmioty obrabiane narażone są na wysokie obciążenia mechaniczne i jest konieczne zbadanie przyczepności, wtedy badanie to przeprowadza się z wykorzystaniem metody nacięcia krzyżowego. [10] 

    NAPRAWA 

    Wyroby, które podczas oceny wizualnej nie spełniają wymagań, należy naprawić lub ocynkować ponownie i sprawdzić. Nawet przy zachowaniu największej staranności w czasie procesu cynkowania często dochodzi do powstania miejscowych usterek w powłoce cynkowej. Jest to zazwyczaj spowodowane błędami konstrukcyjnymi powstałymi przy projektowaniu elementów stalowych przeznaczonych do ocynkowania, a także w wyniku nieprzestrzegania wymagań technologicznych i konstrukcyjnych, jakie muszą zostać spełnione przed przekazaniem elementów lub konstrukcji stalowych do ocynkowania. 

    Na podstawie PN-EN ISO 1461, pkt 6.3 „łączna powierzchnia niepokryta powłoką, którą należy poddać naprawie, nie powinna przekraczać 0,5% powierzchni całkowitej elementu. Pojedynczy obszar bez powłoki nie powinien przekraczać 10 cm². 
    (…) Naprawę należy wykonać metodą natryskiwania cieplnego cynkiem (na przykład ISO 2063) albo poprzez pokrycie odpowiednią farbą cynkową o wysokiej zawartości cynku. Pył cynkowy jako pigment powinien być zgodny z ISO 3549. 
    (…) Dopuszcza się również zastosowanie powłoki z płatkami cynkowymi oraz tzw. past cynkowych. Zastosowanie stopów lutowniczych na bazie cynku jest również możliwe”.
    Grubość powłoki na naprawianym obszarze powinna wynosić co najmniej 30 µm więcej niż jest wymagana grubość miejscowa powłoki cynkowej i nie mniej niż 100 µm. W tym celu niezbędne są dwie lub trzy warstwy.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Fot. 3. Badanie wnętrza rury lusterkiem z własnym oświetleniem (zasięg do 0,6–1,0 m).
    Fot. 4. Badanie wnętrza rury endoskopem giętkim (zasięg do 2,0–3,0 m).
    Fot. 5. Magnesowanie defektoskopem jarzmowym.
    Fot. 6. Defektoskop stałomagnesowy.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...

    WYDANIE 1(111)/2018

    Reklama
    C1 - Farby dekoracyjne