• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    ReklamaB1 - EcoLine 04.2021-12.2025 Bogumiła

    Antykorozja

    Wydanie nr: 5(151)/2024

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    ponad rok temu  16.10.2024, ~ Administrator,   Czas czytania 10 minut

    Strona 1 z 5

    Ograniczenia stosowania powłok cynkowych − doświadczenia własne aplikacyjne

    Powłoka cynkowa nanoszona metodą ogniową, pomimo znakomitych właściwości antykorozyjnych, nie jest zabezpieczeniem uniwersalnym. Trwałość powłoki zależy od wielu czynników, takich jak: agresywność i rodzaj środowiska, wilgotność, kształt konstrukcji stalowej, budowa morfologiczna powłoki oraz technologia jej wytwarzania. W artykule przedstawiono mechanizm korozji cynku w różnych warunkach środowiskowych. Ze względów użytkowych i ekonomicznych system duplex zaproponowano jako najkorzystniejsze rozwiązanie pozwalające na wydłużenie okresu eksploatacji systemu ochronnego w szczególnie agresywnych środowiskach korozyjnych.

    Straty wywołane przez korozję mogą być skutecznie obniżone przez właściwe jej zapobieganie, głównie w efekcie odpowiedniego projektowania i zastosowania systemów ochrony korozyjnej. Najczęściej w tym celu stosuje się powłoki metalowe lub malarskie. Wśród powłok metalowych najpowszechniej wykorzystywane są powłoki cynkowe wytwarzane różnymi metodami: ogniowo (zanurzeniowo), poprzez natrysk cieplny, galwanicznie (elektrolitycznie) i termodyfuzyjnie (poprzez szerardyzację) [1].
    Powłoka cynkowa posiada bardzo dobre właściwości ochronne powierzchni stali przed korozją atmosferyczną. Jednak różnorodne czynniki środowiskowe występujące podczas eksploatacji konstrukcji cynkowanych nie oddziaływają jednakowo na degradację powłoki, a tym samym na jej trwałość. Skuteczność zastosowanego systemu ochrony korozyjnej zależy od: agresywności i rodzaju środowiska pracy, wilgotności atmosfery, kształtu konstrukcji stalowej, rodzaju i grubości zastosowanej powłoki ochronnej, technologii jej wykonania i sposobu przygotowania powierzchni [2].

    Brak zrozumienia dla ograniczeń stosowania powłoki cynkowej w środowiskach o odczynie kwaśnym poniżej pH 5 oraz alkalicznym powyżej pH 12,5 [3], czy permanentne lub nawet okresowe narażenie na oddziaływanie chlorków wywołuje ostatecznie spadek skuteczności zastosowanego zabezpieczenia oraz nieestetyczne wykwity produktów korozji cynku na powierzchni wyrobu. W efekcie prowadzi to do sytuacji konfliktowych pomiędzy inwestorami i wykonawcami konstrukcji z jednej strony a wytwórcami systemów ochrony korozyjnej z drugiej. 
    Widok powierzchni powłoki cynkowej na konstrukcji nośnej przyczepy narażonej na oddziaływanie wody morskiej przedstawiono na rys. 1. Zaprezentowana powłoka cynkowa uległa znacznemu zniszczeniu korozyjnemu podczas pracy w efekcie ekspozycji na bardzo agresywne korozyjnie czynniki – roztwory soli morskiej, prawdopodobnie w zanurzeniu przez bliżej nieokreślony czas. Wykonawca przyczepy nie przeanalizował podstawowych zasad procesu korozji ramy przyczepy cynkowanej ogniowo, w szczególności warunków korozyjnych środowiska podczas użytkowania wyrobu. Nie miał też wystarczającej świadomości ograniczeń wynikających z właściwości fizykochemicznych zastosowanej powłoki cynkowej jako systemu ochrony korozyjnej. 
    W niniejszym artykule postaramy się przybliżyć tematykę procesu korozji cynku i powłok cynkowych w różnych warunkach środowiskowych oraz zaproponować najkorzystniejsze rozwiązania wydłużające okres bezpiecznej eksploatacji systemu ochronnego i rozszerzające zakres zastosowania powłok w różnego typu środowiskach korozyjnych, także o znacznej agresywności.