Wydarzenia i relacje

Uniwersytet w Teheranie opracował materiał powłokowy do celów spożywczo-medycznych. Są to nanokryształki otrzymane z kwaśnej hydrolizy skrobi zanurzone w oleju-ekstrakcie z pestek daktylowych.

Narastający od lat nacisk na ochronę środowiska, eliminację stosowania substancji szkodliwych i wytwarzania odpadów został zaakceptowany przez czołowe firmy farbiarskie, z których AkzoNobel od 3 lat wygrywa w prestiżowym Dow Jones Sustainability Index. BASF optymizuje środowiskowo cały swój portfel 50 tys. produktów, stosując metodę SustainableProductionSteering. Wyroby zakwalifikowano do 4 grup: accelerators-produkty wnoszące dużo do łańcucha wartości środowiskowej (22% sprzedaży koncernu), performers spełniające wymogi (ok. 73%), transitioners wątpliwe środowiskowo ale z planami naprawczymi (4,5%) i challenged dla których szuka się zmian technologii lub zamienników. Od ponad 150 lat BASF dąży do wykorzystanie wewnątrz firmy wszystkich produktów i odpadów z produkcji, co oznacza konieczność przeprowadzenia każdej zmiany w wielu miejscach. Większość europejskich firm farbiarskich opracowała programy dostosowania działalności do zasad zrównoważonego rozwoju i wdraża je. AkzoNobel wspólnie z Photanol pracują nad zastąpieniem w poszczególnych operacjach produkcyjnych energii z paliw kopalnych energią słoneczną. Missouri S&T CoatingsInstitute opracował 2 metody preparowania rozproszonych w wodzie cząsteczek polimerów: WaterReductible i ColloidalUnimolecularPolymerParticle. Pierwsza polega na rozpuszczeniu polimeru w wysokowrzącym rozpuszczalniku i dodaniu zasady, by przeszedł w sól. Sól przechodzi do roztworu wodnego ale hydrofobowe łańcuchy polimeru układają się tak, by wyprzeć wodę i tworzą fazę rozproszoną. Metoda CUP stosuje mieszający się z wodą rozpuszczalnik niskowrzący, który łatwo usunąć.

Zbliżający się termin zkazustosowania w Europie antykorozyjnych podkładów chromianowych zmusił Airbus Group do zamówienia badań alternatywnych warstw ochronnych do zamolotów. Porównano wolnorodnikowe fotopolimeryzacje akrylanów związane z przjściem zol-żel z kationowymi polimeryzacjami epoksydów w których kwaśny katalizator wytwarzano fotochemicznie. Większą odporność chemiczną i wystarczającą fotochemiczną wykazały spolimeryzowane żele akrylowe, choć jeden z polioksysilanów okazał się bardziej odpornym na setki godzin naświetlania UV. Tylko pokrycia akrylanowe chroniły metale przed korozją. Zespół z AkzoNobel i uniwersytetów brytyjskich opracował metodę "ewaporatywnej litografii", umożliwiającą nanoszenie na powierzchnie "wzorkowych" warstw twardych polimerów. Nanosi się je w roztworze, a następnie odparowuje rozpuszczalnik naświatlając powierzchnię podczerwienią przez odpowiednia maskę. Polimer gromadzi się w miejscach zacienionych maską gdzie parowanie jest wolniejsze. Powstająca siatka regularnych wzorów o milimetrowych rozmiarach służy do modelowania opływu powierzni wodą lub powietrzem, docelowo ma zmniejszyć paliwochłonność transportu.