• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    Reklama
    B1 - konica minolta 18.02.2022-31.12.2024 Bogumiła

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 4(78)/2012

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  05.07.2016, ~ Administrator,   Czas czytania 4 minuty

    Strona 1 z 2

    Przygotowanie powierzchni do malowania cz. 2


    Obróbka strumieniowo-ścierna, o której pisaliśmy w pierwszej części artykułu, jest podstawową, ale nie jedyną operacją przygotowania stali do malowania. Bardzo ważne jest usunięcie wad stali, odpowiednie wykończenie spawów i krawędzi, usunięcie zanieczyszczeń pochodzących z obróbki stali i innych zanieczyszczeń, których obróbka strumieniowo-ścierna nie usuwa.


    Odpowiednie przygotowanie spoin, ostrych krawędzi i innych obszarów z potencjalnymi wadami powierzchni zależy od środowiska korozyjnego, w którym konstrukcja będzie eksploatowana. Najmniejsze wymagania (P1) dotyczą konstrukcji pracujących w łagodnych środowiskach korozyjnych (C1 i C2), średnie wymagania (P2) dotyczą środowisk C3 i C4, najbardziej rygorystyczne odnoszą się do najcięższych warunków, czyli środowisk C5I i C5M. Opis środowisk korozyjnych zamieszczono w tabeli 1.

    1197wady_001.jpg

    Tabela 1. Kategorie korozyjności i przykłady typowych środowisk wg PN-EN ISO 12944 cz. 2.


    Wady i stopnie ich usunięcia opisane są w normie PN ISO 8501-3. Najistotniejsze z nich zestawiono w tabeli 2. Często powstają wątpliwości, czy prace związane z usuwaniem wad po prefabrykacji należy wykonywać przed czyszczeniem strumieniowo-ściernym, czy po. Uważam, że powinny być one wykonywane przed czyszczeniem, ale później należy konstrukcję przejrzeć i wykonać poprawki. Wiele odprysków spawalniczych, wad spawów po obróbce jest łatwiej zauważyć.

    1197wady_002.jpg

    Tabela 2. Wady powierzchni i zakres ich usunięcia w zależności od środowiska eksploatacji konstrukcji.


    Nawet powierzchnia oczyszczona strumieniowo-ściernie i odpowiednio przygotowana zgodnie z wymogami normy PN-EN ISO 8501-3 może nadal nie nadawać się do malowania, mogą na niej pozostawać zatłuszczenia, zapylenie, a także zanieczyszczenia solami rozpuszczalnymi w wodzie.

    1197wady_003.jpg

    Fot. 1. Zatłuszczenia najczęściej pochodzą z emulsji, np. zapobiegających odpryskom spawalniczym. Na zdjęciu widoczne są też oznaczenia wykonane markerami, najgorzej dla farb jak inspektorzy używają kredy.


    Zatłuszczenia z reguły pochodzą z procesu produkcyjnego (fot. 1). Zatłuszczenia z dużych powierzchni usuwa się z reguły poprzez mycie ciepłą wodą z dodatkiem odpowiednich detergentów. Po takim myciu bardzo szybko powstaje rdza nalotowa, dlatego z reguły konieczna jest ponowna obróbka strumieniowo-ścierna. Zatłuszczenia z niewielkich powierzchni, do 1 m2, można usunąć przy pomocy rozpuszczalników. Nie zaleca się przecierania powierzchni szmatami, bo w ten sposób najczęściej tylko rozmazuje się tłuszcz, a na chropowatej powierzchni pozostaną kłaki, które będą widoczne po malowaniu, lepiej jest zmyć powierzchnię przy pomocy pędzli, pozwalając zatłuszczonemu rozcieńczalnikowi ścieknąć z zatłuszczonej powierzchni na podłożone szmaty lub trociny.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...

    WYDANIE 4(78)/2012

    Reklama
    C1 - Farby dekoracyjne