Impregnacja, lakierowanie drewna a ochrona środowiska
Mimo pojawiających się na rynku coraz to nowocześniejszych i bezpieczniejszych preparatów zarówno do impregnacji, jak i do lakierowania drewna, stosowane obecnie środki nadal zawierają lotne związki organiczne i inne substancje, które są szkodliwe dla środowiska naturalnego.
Oczywiście, z uwagi na rolę jaką spełniają te substancje w zakresie zabezpieczania drewna nie można ich całkowicie wyeliminować. Ważne jest, abyśmy dokładnie znali skład preparatu i potrafili właściwie z nim postępować na każdym etapie technologicznym z uwagi na ochronę środowiska i bezpieczeństwo pracy. Już same warunki magazynowania tego rodzaju preparatów i powstających z nich odpadów są bardzo ważne. Nie zawsze, niestety, użytkownicy tych substancji dbają o właściwy sposób postępowania w tym zakresie. Przeważnie jest tak, że magazynowanie surowców do produkcji odbywa się w warunkach zgodnych z wytycznymi producenta, ale już magazynowanie odpadów z nich powstających często jest niewłaściwe, gdyż odbywa się na nieutwardzonym gruncie i bez zabezpieczenia wydzielonego miejsca od wpływów atmosferycznych. Stąd, poprzez wymywanie, niebezpieczne dla środowiska substancje trafiają do gruntu i warstw wodonośnych. Stosowane do ciśnieniowej i zanurzeniowej impregnacji drewna preparaty zawierają substancje działające szkodliwie przez drogi oddechowe i w kontakcie ze skórą. Często są żrące dla człowieka. W większości działają szkodliwie na organizmy wodne, co może powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym. Najczęściej są to: aminy alifatyczne (etanoloamina), pochodne alkoholi, związki miedzi (węglan i wodorotlenek miedzi), propikonazol, kwas borowy, tetraboran sodu. Preparaty (oleje) zabezpieczające drewno przed wilgocią zawierają również węglowodory ropopochodne.
Fot. Julian Ciesielski
Często czytamy w kartach charakterystyk, że produkt (impregnat) nie jest klasyfikowany jako niebezpieczny dla środowiska oraz, że nie był testowany na toksyczność i ekotoksyczność. Jednym słowem, brak szczegółowych danych. Na przykład, dla substancji takich jak etanoloamina ustalone zostały wartości odniesienia w powietrzu, które według rozporządzenia ministra środowiska z dnia 26.01.2010 roku w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu [Dz. U. nr 16, poz. 87], wynoszą:
Komentarze (0)