Poliestrowe farby proszkowe - porównanie wydajności
W Europie stosuje się zazwyczaj poliestrowe farby proszkowe do zastosowania zewnętrznego, które sieciowane są ?-hydroksyalkilamidem (Primid) lub z aromatycznym estrem glicyny (PT910 lub PT912). To, jaki system będzie użyty, zależy od docelowego zastosowania lub od wymaganych właściwości.
Zwłaszcza w branżach produkcji maszyn rolniczych i budowlanych farbom proszkowym stawia się szczególne wymagania technologiczne:
- wysoka stabilność koloru/odporność na przepalenie, zwłaszcza przy częściach o cienkich ściankach, uwarunkowana przez bardzo wysokie temperatury wypalania do 220°C
- szerokie okno wypalania
- dobre krycie krawędzi i łączeń spawanych (ochrona antykorozyjna)
- brak efektu spływania przy wysokich grubościach warstw
- dobra przyczepność między warstwami w systemie dwuwarstwowym, na KTL lub na proszkowy podkład epoksydowy
- powierzchnia o wysokim połysku i dobra rozlewność
- wysoka odporność na UV (kryterium 2K-PUR, farba nawierzchniowa)
- dobre właściwości mechaniczne
- wysoka odporność na chemikalia
- wysoka ochrona antykorozyjna w systemie jednowarstwowym.
Ponieważ powlekanie masywnych elementów konstrukcyjnych jest szczególnie czasochłonne oraz kosztowne, chociażby ze względu na wolny proces nagrzewania, względnie stygnięcia, w związku z tym wzrasta w praktyce zapotrzebowanie na farby proszkowe, które są bardziej reaktywne. Takie systemy powlekania umożliwiają redukcję temperatury wygrzewania lub/i skracają czas produkcji, co przyczynia się również do zwiększenia produktywności.
Celem badań było po pierwsze, zbadanie wpływu warunków wypalania na ochronę antykorozyjną, w zależności od różnych substratów, a po drugie, dokonanie klasyfikacji systemów farb proszkowych, które jednowarstwowo osiągają co najmniej kategorie C4.
Kategorie korozyjności podzielono na 3 przedziały czasowe, tzw. okres ochronne:
- krótko: 2-5 lat
- średnio: 5-15 lat
- długo: ponad 15 lat.
Okres ochronny nie jest okresem gwarancji, lecz służy tylko w celach orientacyjnych. Ponieważ korozja jest oceniana wyłącznie na rysach, brakuje informacji o ewentualnym oderwaniu się filmu farby proszkowej. Dodatkowo we FreiLacke stwierdzono, że odejście farby na rysie może wynosić maks. 3 mm, aby osiągnąć odpowiednią kategorię ochrony antykorozyjnej.
Komentarze (0)