związku powyższym, latach 2004-2009 panował faktyczny zamęt zwany oficjalnie okresem przejściowym, kiedy to akcie prawnym powoływano się na wycofane normy, ustanowione normy europejskie przedstawiały zupełnie odmienny system badań klasyfikacji materiałów, który nie było wiadomo jak interpretować.
tym stanie rzeczy pewien porządek starał się wprowadzić Komitet Techniczny PKN nr 180 ds. Bezpieczeństwa Pożarowego Obiektów4, pracując nad załącznikiem krajowym do nowej normy klasyfikacyjnej PN-EN 13501-15 zakresie reakcji na ogień materiałów budowlanych, który miał na celu przyporządkowanie klas występujących ww. normie określeniom używanym Warunkach Technicznych. Ostatecznie Instytut Techniki Budowlanej opublikował Instrukcję nr 401/2004 [1], której zawarto ww. odniesienia. Instrukcja ta przestała mieć znaczenie interpretacyjne momencie wejścia życie 12.06.2009 roku nowelizacji Warunków Technicznych (Dz.U. 2009 nr 56, poz. 461), gdzie Załączniku 1, wykazie obowiązujących norm znalazła się norma klasyfikacyjna PN-EN 13501, Załączniku 2 przedstawiono Euroklasy ich powiązania określeniami stosowanymi tekście Rozporządzenia.
Euroklasy
Euroklasy, czyli europejski system klasyfikacji wyrobów budowlanych, wprowadzono celu przełamywania barier handlowych pomiędzy krajami członkowskimi Unii Europejskiej. Dotyczą one również reakcji na ogień. Wprowadzenie tego systemu umożliwiło ujednolicenie oznakowania materiałów budowlanych pod względem reakcji na ogień całej Unii Europejskiej. Producent zleca wykonanie badań swojego wyrobu akredytowanemu laboratorium dowolnym kraju UE otrzymuje „Klasyfikację zakresie reakcji na ogień wg EN 13501-1”, która jest uznawana całej Unii.
Wcześniej każdy kraj, również Polska, posiadał swoje normy narodowe, na podstawie których wykonywano badania właściwości materiałów pod wpływem działania ognia lub promieniowania cieplnego dokonywano klasyfikacji. Metody te bardzo się różniły między sobą. Niestety, do tej pory niektóre kraje unijne, pomimo obowiązywania od wielu lat Euroklas, wydają klasyfikacje według starych norm narodowych. Również na naszym rynku pojawiają się produkty, tym lakiery ogniochronne do drewna, którymi dostarczane są klasyfikacje niezgodne Euroklasami. Stąd można spotkać dokumenty klasyfikacyjne wg normy niemieckiej DIN 4102-1 (Baustoffklasse A1, A2, B1-B3), wg normy brytyjskiej BS 476-7 (class 1-3), wg normy włoskiej UNI 9796 (classe 1-5), wg normy hiszpańskiej UNE 23727 (klasy M1-M3) inne. Należy tutaj całą stanowczością podkreślić, że tego typu dokumenty nie były nie są uznawane Polsce.
Komentarze (0)