Ekologiczna alternatywa dla chemicznych metod usuwania powłok lakierowych ciekłych i proszkowych z cienkościennych i miękkich powierzchni
Tradycyjne metody strumieniowo-ścierne są najbardziej uniwersalne, ale mogą uszkadzać wrażliwe powierzchnie, takie jak materiały kompozytowe, laminaty, miękkie stopy i cienkościenne wyroby.
Z pomocą mogą przyjść nowe ekologiczne metody strumieniowo-ściernego usuwania powłok, jak: plastikowe (Plastic Media Blasting - PMB), granulaty szklane, ścierniwa piankowe (Sponge Jet), kwaśny węglan sodu, ziarna pszenicy, łupiny orzecha, granulki lodu i suchego lodu (CO2) oraz inne nie strumieniowo-ścierne metody, takie jak lasery niskociśnieniowe, lampy błyskowe, prądy wirowe, strumienie gorącego powietrza oraz kriogenicznie zanurzenie na 30 sekund do 3 minut w ciekłym azocie o temperaturze od -93° do -149°C. Każda z wymienionych metod ma swoje wady i zalety, a niektóre z nich mają jedynie niszowe zastosowanie. Dlatego konieczna jest ścisła kontrola parametrów obróbki strumieniowo-ściernej.
Ścierniwa tradycyjne mają od 50 do 150% większą masę od plastikowych i co najmniej dwukrotnie większą twardość, mogą uszkodzić cienkościenne i wykonane z delikatnych materiałów detale i wyroby. Natomiast metody laserowa i lamp błyskowych mogą być zbyt powolne i pozostawiać resztki farb. Metody chemiczne też nie mogą usunąć wszystkich rodzajów powłok albo wymagają specjalnych preparatów powłokowych, aby były skuteczne. Ponieważ preparaty chemiczne bez chlorku metylenu (dwuchloro-metanu) są nieskuteczne, branża chemiczna uchyla zakaz jego stosowania ze stratą dla środowiska.
Pośród wymienionych wyżej miękkich i delikatnych ścierniw przeznaczonych do usuwania farb z cienkich i miękkich podłoży wyróżnia się obróbka strumieniowo-ścierna ścierniwami plastikowymi (PMB), która jest procesem szybkim, tanim i bezpiecznym, chociaż przypomina piaskowanie. Plastikowe cząstki różnią się twardością od 3,0-4,0 Mohsa. Są to lekkie ścierniwa o ciężarze właściwym 1,05 do 1,52 kg/dcm3, którymi można usunąć powłoki z delikatnych, cienkościennych materiałów bez ich chropowacenia lub nadać delikatny profil powierzchni. Zazwyczaj ścierniwa te produkowane są w kształcie: ostrokątnym (kruszone), sześcianów, okrągłe, cylindryczne a czasem z pięcioma prostokątami i dwoma pięciokątami (najbardziej skrawne z uwagi na ilość krawędzi). Korzystanie z PMB nie szkodzi łożyskom, uszczelnieniom i wielu innym elementom, które mogłyby ulec uszkodzeniu przez powszechnie stosowane metody usuwania powłok lakierowych. W przeciwieństwie do chemicznego usuwania powłok, system PMB można stosować w każdą pogodę. W niskich temperaturach metody chemiczne mogą być nieskuteczne przy usuwaniu powłok. Cieplejsze temperatury powodują zbyt szybkie wysychanie filmów preparatów do usuwania powłok, zanim zakończą one proces ich usuwania. Proces PMB, zależnie od doboru typu ścierniwa, nadaje delikatną chropowatość powierzchni lub nie nadaje jej wcale, nie wygina detali, nie rozciąga materiału podłoża oraz prawie nie usuwa materiału podłoża, w wyniku czego zachowuje wymiary powierzchni i kształty oraz własności mechaniczne obrabianych detali. PMB wpływa pozytywnie na czas użytkowania sprzętu i eliminuje potrzebę nakładania podkładów wyrównujących gładkość powierzchni po jej chropowaceniu. Ponieważ granulaty tworzyw sztucznych są twardsze niż powłoki, ale bardziej miękkie niż podłoża, za pomocą systemu PMB można szybko usuwać podkłady i powłoki zewnętrzne, bez uszkodzenia wrażliwych podłoży, takich jak aluminium, mosiądz, miedź, magnez oraz cienkie wyroby ze stali i tytanu. Dodatkowo proces ten może być wykorzystany na powierzchniach, gdzie usuwanie za pomocą chemicznych metod nie może być zastosowane lub muszą być stosowane z wielką ostrożnością, na przykład powierzchnie o strukturze plastra miodu, w obróbce tworzyw sztucznych, włókna szklanego oraz nowoczesnych kompozytów.
Komentarze (0)