Artykuły branżowe

Faza II ponadto udowadnia wszystkim pracownikom zasadność decyzji o przeprowadzanych zmianach. Należy również pamiętać, że wszystkie wprowadzane zmiany mają na celu eliminację czynności niedodających wartości wytwarzanemu produktowi bądź usłudze.

Faza III Wdrożenie do całego przedsiębiorstwa

Na tym etapie użyta powinna zostać wiedza i doświadczenie jakiego nabyliśmy podczas fazy II. Wdrażanie metodologii Lean Management na tym etapie może odbywać się na dwa sposoby: równocześnie we wszystkich obszarach działalności, bądź kolejno w każdym z nich. Jednakże o wyborze odpowiedniej drogi powinno się decydować na podstawie priorytetów przedsiębiorstwa. Wdrożenie zasad z fazy II umożliwia rozpoczęcie wprowadzania kolejnych narzędzi Lean, takich jak SMED (metoda szybkich przezbrojeń), analiza strumienia wartości, KANBAN i wiele innych.

Realizacji tej fazy ułatwi przeszkolenie wewnętrzne pracowników uczestniczących w projekcie. Pomocne mogą się również okazać konsultacje zewnętrzne.

Faza IV Integracja

Tu następuje kontynuacja działań z fazy III a także rozszerzenie jej na takie obszary, jak projektowanie współbieżne, integracja wyrobu z potrzebami klienta, czy nawet zaangażowanie dostawców w system Lean. Najważniejszym elementem tego etapu jest ciągła rewizja strategii oraz analiza osiągnięć.

Faza V Doskonalenie

Od firm działających z systemem Lean nieustająco oczekuje się dążenia do doskonałości oraz ciągłego rozwijania się. Dlatego też nie należy poprzestawać na wyszczuplaniu własnej firmy, lecz również publikować swoje osiągnięcia i umożliwiać przez to rozwój innym organizacjom.

Z punktu widzenia organizacji i wszystkich jej pracowników etapy wdrożenia Lean wydają się być ogromnym i niezwykle trudnym wyzwaniem. Wymagają całkowitej zmiany w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w zakresie sposobu komunikowania się, przenoszenia odpowiedzialności, ale co najważniejsze zrozumienia, że to pracownik uczestniczący bezpośrednio w produkcji jest najcenniejszym źródłem informacji o niedociągnięciach tego procesu i nikt poza nim nie jest w stanie wskazać faktycznej przyczyny powstałych problemów.

Jak wykryć marnotrawstwo i jak je eliminować?

Każde działanie, które powoduje zużycie posiadanych materiałów, a z punktu widzenia klienta nie dodaje wartości do wytwarzanego produktu określane jest jako marnotrawstwo (z j. japońskiego Muda). Działania takie dzielą się na dwie grupy:

Muda typu 1: są to czynności, które nie dodają wartości, lecz są nieuniknione z powodu posiadanych zasobów i możliwości wytwarzania przy wykorzystywanej technologii. Przykładem takich czynności może być korzystanie z usług firm zewnętrznych, jak śrutownia czy cynkownia. O ile sam proces śrutowania jest operacją zdecydowanie dodającą wartość dla klienta, to transport do firmy współpracującej oraz powrót czy koszt pakowania międzyoperacyjnego jest stratą. Z punktu widzenia posiadanych zasobów należy jednak zlecać tę usługę firmie zewnętrznej, co niestety wiąże się z dodatkowymi kosztami. Ponieważ takie marnotrawstwo nie zawsze można eliminować, należy skupić się na jego minimalizacji.