• Reklama
    A1 - kabe

Szukaj

    ReklamaB1 - EcoLine 04.2021-05.2024 Bogumiła

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 6(68)/2010

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  01.11.2010, ~ Administrator,   Czas czytania 8 minut

    Strona 1 z 5

    Strumieniowo–ścierne przygotowanie powierzchni – część II

    Przed nałożeniem na powierzchnię powłoki ochronnej lub dekoracyjnej konieczne jest jej odpowiednie przygotowanie. W poprzednim numerze „Lakiernictwa Przemysłowego” (5/2010) omawiane były dwie podstawowe metody przygotowania powierzchni: chemiczna i strumieniowo-ścierna oraz wpływ obróbki i jej parametrów na powierzchnię obrabianego przedmiotu.


    Wymagane parametry powierzchni przygotowanej do lakierowania

    - Stopień przygotowania powierzchni - ocena odbywa się na zasadzie oceny wzrokowej – poprzez dokonanie porównania powierzchni z fotografiami porównawczymi powierzchni stalowych zawartymi w PN- ISO 8501-1; PN-ISO 8501-1/Ad1; PN-ISO 8501-2. Z reguły dla większości pokryć ochronnych wystarczającym stopniem przygotowania powierzchni jest Sa 2 lub Sa 21/2. Dla powierzchni przygotowanych do lakierowania proszkowego przyjmuje się, że odpowiednim stopniem przygotowania powierzchni jest Sa 21/2. Zaleca się oczyszczanie do stopnia czystości określonego dla danej technologii lakierowania. Oczyszczanie do wyższego stopnia czystości od wymaganego jest nieuzasadnione, gdyż powoduje istotny wzrost kosztów procesu nieadekwatnych do ewentualnie uzyskanych efektów technicznych.

    - Stopień zapylenia powierzchni - ocena dokonywana jest zgodnie z PN – EN ISO 8502-3, metoda ta polega na zebraniu pyłu i kurzu taśmą samoprzylepną i porównania zagęszczenia i wielkości przyklejonych cząsteczek z wzorcami umieszczonymi w normie. Rozróżnia się pięć stopni zagęszczenia zanieczyszczeń i pięć stopni wielkości cząstek kurzu. Dla poprawnego wykonania powłok ochronnych zapylenie powierzchni nie może być wyższe od 3-go stopnia. Odnosi to się również do wielkości cząsteczek kurzu.

    - Zatłuszczenie powierzchni - do tej pory nie opracowano żadnej dogodnej i prostej ruchowej metody oceny zatłuszczenia. Można stosować: test wody (nie powinny zbierać się krople), bibułę filtracyjną nasączoną benzyną ekstrakcyjną, badanie fluorescencyjne (naświetlanie lampą UV), ekstrakcję rozpuszczalnikiem.

    - Obecność zanieczyszczeń jonowych rozpuszczalnych w wodzie - zdejmuje się je metodą Bresla wg PN - EN ISO 8502-6 i oznacza kalorymetrycznie metodą podaną w PN - EN ISO 6502-9. Zanieczyszczenia zdejmuje się pod przylepcami Bresla rozpuszczając je w wodzie destylowanej. Pomiar przewodności roztworu jest bardzo prosty, można posłużyć się wzorem przeliczeniowym przewodności zawartym w normie PN - E - ISO 8502-9 lub też posłużyć się wykresem przy powierzchni przylepca 1250 mm. Obecność jonów żelaza w stężeniu do 15 mg/m2 nie wywiera ujemnego wpływu na większość powłok malarskich.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...