• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 - konica minolta 18.02.2022-31.12.2024 Bogumiła

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 4(72)/2011

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  01.07.2011, ~ Administrator,   Czas czytania 12 minut

    Strona 1 z 6

    Porównanie metod cynkowania ciągłego i jednostkowego


    Rozwój technologii cynkowania zanurzeniowego doprowadził do wyodrębnienia dwóch znacznie różniących się metod nanoszenia cynkowej powłoki ochronnej. W zależności od rodzaju wyrobów zabezpieczanych przed korozją obecnie można wyróżnić: metodę zanurzania ciągłego i jednostkowego. Obie odmiany cynkowania charakteryzują się specyficznymi parametrami procesu technologicznego i determinują odmienne właściwości powłok cynkowych. Ma to również konsekwencje w przypadku ich późniejszego malowania.


    Malowanie stali ocynkowanej zanurzeniowo (lub jak wolą inni – ogniowo), oprócz przedłużenia okresu trwałości zabezpieczenia antykorozyjnego, daje wiele praktycznych korzyści. Można do nich zaliczyć zwiększenie możliwości stosowania powłoki cynkowej w środowisku o wartości pH poza zakresem 6-12, gdzie cynk bez dodatkowej ochrony ulegałby przyspieszonej korozji i nie spełniał zadań ochronnych. Bardzo ważnym czynnikiem przemawiającym za stosowaniem malowania wyrobów ocynkowanych jest też ograniczenie przenikania związków cynku do środowiska, szczególnie do gleby i wody. Związane jest to z zaostrzaniem w Europie przepisów dotyczących zawartości metali w wodach różnego pochodzenia i przeznaczenia [1,2]. Dzięki malowaniu powłoka cynkowa o mało atrakcyjnej metaliczno-szarej barwie może zyskać również praktycznie nieograniczony kolor, a nawet różną fakturę powierzchni.


    Zanurzeniowe powłoki cynkowe stosowane jako część systemu duplex lub jako niezależne zabezpieczenie wytwarzane są w procesie technologicznym według następującego schematu:

    - oczyszczenie i przygotowania powierzchni stali

    - zanurzanie w kąpieli metalizującej

    - obróbka wykańczająca otrzymanej powłoki.


    Jednak wyroby poddawane zanurzaniu w kąpieli cynkowej są bardzo różne: od zwartych kształtowników, stalowych konstrukcji spawanych, elementów złącznych, drobnych śrub i nakrętek, rur o różnej średnicy, grubej blachy i drutu wykorzystywanego w budownictwie, cienkiej blachy do zastosowań na panele, obudowy urządzeń oraz dla przemysłu samochodowego. Ta różnorodność kształtu i zastosowania wyrobów spowodowała na przestrzeni lat wyodrębnienie dwóch różnych odmian technologii cynkowania, które warto porównać ze względu na odmienne właściwości użytkowe powłoki cynkowej i różne wymagania odnośnie późniejszego malowania. W zależności od zabezpieczanych przed korozją wyrobów stalowych przebieg cynkowania jest tak różny, że aktualnie można mówić o dwóch osobnych metodach:

    Komentarze (1)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik