• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    Reklama
    B1 tiger-coating 18.08.2022-24.01.2023 Julian przedłużony do końca 2024

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 2(94)/2015

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    Normy/Prawo

    ponad rok temu  01.03.2015, ~ Administrator,   Czas czytania 6 minut

    Strona 1 z 4
    Chemia - mimo wszystkich swoich uroków - posiada i wady. Poza solą, cukrem, wodą i kilkoma lotnymi gazami zdecydowaną większość związków można bez "obaw" wpisać na listę substancji szkodliwych bądź toksycznych dla organizmów żywych oraz środowiska naturalnego. Nie jest wolna od nich antykorozja przemysłowa, w której jedynie sporadycznie używana woda nie wnosi zagrożeń dla użytkowników. Cała reszta - w mniejszym lub większym stopniu - to substancje zagrażające zdrowiu ludzkiemu i przynajmniej w bliskiej przyszłości każdy z malarzy, gumiarzy, laminatorów czy ceramików będzie zmuszony iść z nimi pod rękę.

    Zagrożenia dla BHP


    Pojedyncze składniki i niebezpieczne mieszaniny chemiczne są nieodłączną częścią składową branży antykorozyjnej. O ile w lekkiej i bardzo ciężkiej antykorozji ten problem został częściowo rozwiązany przez wprowadzenie materiałów ochronnych na bazie niepalnej i nietoksycznej wody, to technologie średniego oraz ciężkiego powłokowania chemoodpornego wciąż stosują palne i szkodliwe materiały rozpuszczalnikowe. Ze szczególnie dużym udziałem występują one w operacjach gumowania oraz - mniejszym - w przypadku laminatowych pokryć żywicznych. Przyczyną jest brak możliwości wytworzenia technologicznie przydatnych wodnych emulsji polimerów kauczukowych, zdolnych zastąpić ich rozpuszczalnikowe roztwory będące podstawą gruntów i klejów. Produkcja takich emulsji jest możliwa tylko w przypadku substancji polimerycznych o innej budowie i niższym ciężarze cząsteczkowym, co ma miejsce w przypadku polimerów winylowych, akrylowych, octanowych i innych używanych do produkcji emulsyjnych farb wodnych a także emulsyjnych systemów epoksydowych stosowanych do antykorozyjnej ochrony betonu. Guma - przynajmniej obecnie - wymaga benzyn, estrów, ketonów, węglowodorów chlorowanych, a także dodatków fenolu.

    Nieco korzystniejsze pod względem składu są chemoutwardzalne materiały żywiczne typu poliestrowego lub epoksydowego oparte o niskocząsteczkowe ciekłe oligomery. Zawarte w nich dodatki rozpuszczalnikowe - głównie styren, toluen i ksylen - są tylko modyfikatorami kompozycji przy obniżonym własnym udziale ilościowym. Korzystniejszy skład nie zawsze przekłada się jednak na bezpieczeństwo ich stosowania, a to z powodu dużych wydajności i zużycia materiałów podczas aplikacji, szczególnie podczas nakładania metodą natrysku wysokociśnieniowego.

    Rodzaj i skalę zagrożeń ze strony substancji chemicznych w odniesieniu do kilku technologii powłokowania antykorozyjnego ilustrują następujące dane przedstawione w ujęciu dynamicznym z uwzględnieniem zmian wynikających z organizacji pracy i specyfiki procesu technologicznego:


    1. Gumowanie niereaktywnym systemem klejowym

    W użyciu grunty i kleje roztworowe o zawartości do 80% rozpuszczalników, w tym: metyloizobutyloketon, ksylen, etylobenzen, chloroparafiny i benzyna ekstrakcyjna. Temperatura zapłonu rzędu 25°C, dolny próg wybuchowości na poziomie 1%. Prace głównie we wnętrzach małych zbiorników o pojemności do 100 m3 wykonywane w warunkach warsztatowych z zastosowaniem stacjonarnego sprzętu wentylacyjnego i - co bardzo ważne - o dużych cechach powtarzalności oraz wykonywane przez brygady o stałym składzie osobowym.

    Tagi: BHP,

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...