• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    Reklama
    B1 tiger-coating 18.08.2022-24.01.2023 Julian przedłużony do końca 2024

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 2(94)/2015

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    Galwanotechnika

    Procesy Wspomagające

    ponad rok temu  01.03.2015, ~ Administrator,   Czas czytania 7 minut

    Strona 2 z 4

    Stosowanie konwersyjnych powłok chromowych do ochrony cynku i jego stopów ma długą historię [1], gdzie dominują powłoki oparte na chromie sześciowartościowym, który pozwala osiągnąć wysoką odporność korozyjną na cynku. Dodatkowo możliwe jest uzyskanie atrakcyjnych pokryć w kolorze żółtym, oliwkowym oraz czarnym.

    Jednak wysoka toksyczność i rakotwórczość chromu (VI) spowodowała zakaz stosowania w wielu aplikacjach. Po raz pierwszy zakaz ten został wprowadzony Europejską Dyrektywą ELV [2], która faktycznie zaczęła obowiązywać w 2003 roku, a dla powłok antykorozyjnych w lipcu 2007 roku. Dyrektywa ELV praktycznie wykluczyła stosowanie chromu sześciowartościowego we wszystkich zastosowaniach w branży samochodowej. Dzięki dyrektywom RoHS oraz WEEE zakaz stosowania Cr (VI) został rozszerzony na przemysł elektryczny i elektroniczny, a wraz z dostępnością alternatywnych rozwiązań inne gałęzie przemysłu kontynuowały ten trend.

    Jako alternatywne rozwiązanie, szerokie zastosowanie mają powłoki konwersyjne (zwane dalej pasywacjami) oparte na chromie trójwartościowym. Powłoki konwersyjne mają grubość od 80 nm (niebieskie pasywacje) do ok. 300 nm (pasywacje grubopowłokowe), co ilustruje rys. 1.

    Pierwsze generacje pasywacji często zawierały kobalt. Ze względu na obawy związane z negatywnym wpływem kobaltu na środowisko, rozpoczęto prace zmierzające do uzyskania pasywacji bez kobaltu, a także do całkowitego wyeliminowania chromu z powłok konwersyjnych.


    1559pasywacje_007.jpg

    Rys. 3. Przegląd pasywacji niezawierających kobaltu.


    Rezultaty i dyskusja

    Powłoki cynkowe uzyskiwane z elektrolitów alkalicznych oraz kwaśnych charakteryzują się odmienną strukturą. Powłoki cynkowe z elektrolitów alkalicznych zbudowane są ze zorientowanych kryształów w postaci słupków, podczas gdy powłoki cynkowe z elektrolitów kwaśnych mają strukturę niezorientowaną. Proces tworzenia powłoki konwersyjnej inicjuje trawienie powierzchni powłoki cynkowej. Trawienie przebiega łatwiej wzdłuż granicy ziaren, co wynika z nadaktywności powierzchni styku pojedynczych ziaren. Podatność na działanie pasywacji powłok cynkowych uzyskiwanych z elektrolitów kwaśnych i alkalicznych, ze względu na odmienną strukturę, jest różna.

    Rys. 2 obrazuje zorientowaną strukturę powłoki cynku alkalicznego i niezorientowaną kwaśnego. Mikrografy SEM zamrożonych zgładów ilustrują stopień wbudowania pasywacji grubopowłokowej zastosowanej w tych samych warunkach pracy dla powłok cynku alkalicznego oraz kwaśnego, wskazując jednocześnie na odmienną podatność dwóch powłok na działanie pasywacji. W rezultacie grubsza warstwa pasywacji na cynku alkalicznym prowadzi do powstania bardziej skutecznej bariery i tym samym wyższej odporności korozyjnej w porównaniu z powłoką cynku kwaśnego.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...