Artykuły branżowe

Wpływ ziarna ściernego na chropowatość jest charakterystyczny dla oczyszczonych profili hutniczych. Okazało się, że są znaczące różnice w charakterystyce chropowatości podłoża tytanowego pomiędzy węglikiem krzemu oraz elektrokorundem. Cząstki elektrokorundu utworzyły ostre szczyty i głębokie doliny, podczas gdy cząstki węglika krzemu stworzyły serię płytkich szczytów między głębokimi dolinami. Do osiągnięcia równej szorstkości podłoża dla obu typów ścierniwa należy używać zupełnie różnych parametrów procesu, jak jest to przedstawione na podstawie wyników wymienionych w tabeli 1.

Tabela 2 zawiera listę efektów typu ścierniwa i jego wielkości na maksymalną wielkość chropowatości i ilość szczytów. Można zauważyć, że liczba szczytów może być szczególnie widoczna, gdy mieszanina ścierniwa jest zmieniana.

Stosując staliwny śrut ostrokrawędziowy (G50) badano jego wpływ na nierówności podłoży stalowych. Najwyższe wartości chropowatości (Rz) uzyskano z zaokrąglonych cząstek. Ilość szczytów spadała wraz ze wzrostem nachylenia strumienia ściernego. Skutki recyklingu ścierniwa na profil oczyszczonego podłoża stalowego badano stosując elektrokorund (dp = 500-1,400 µm) i okazało się, że średnia chropowatość (Ra) w sposób ciągły zmniejszała się wraz ze wzrostem liczby cykli recyklingu, a intensywność spadku chropowatości zależała od oryginalnej średnicy ścierniwa; było to najbardziej widoczne dla największych ziaren ściernych. Ten wynik można wyjaśnić mniejszą trwałością większych cząstek.

Rodzaj i wielkości dyszy

Stosowanie dysz o średnicach powyżej 10 mm nie jest ekonomiczne, bowiem znacząco wzrasta wtedy zużycie sprężonego powietrza, a co za tym idzie, zużycie energii na wytworzenie sprężonego powietrza. Podobnie wpływa stosowanie nadmiernie zużytych (wytartych od środka) dysz. Średnica krytyczna dyszy nie powinna przekraczać pięciokrotnego wymiaru nominalnego stosowanego ścierniwa.

W zależności od stosowanego rodzaju ścierniwa, materiały dysz są wykonywane z węglika wolframu, węglika boru, węglika krzemu, a to ze względu na ścierniwa o wysokiej twardości i skrawności, w celu obniżenia stopnia zużycia dysz w porównaniu z innymi materiałami. Rodzaj materiału dyszy wraz ze wzorem jej kształtu wewnętrznego może mieć bardzo duży wpływ na skutki obróbki strumieniowo-ściernej podłoża.

Dysze z prostym otworem są stosowane w miejscu mniejszego natężenia obróbki strumieniowej ze względu na mniejsze pole oddziaływania ścierniwa na podłoże obrabiane i centralnie ulokowane ślady oddziaływania ścierniwa. Zmniejszenie ilości zużycia ścierniw może nastąpić przy stosowaniu dysz Venturiego. Tworzą one szerokie pole rażenia, oraz równomiernie rozłożone są ślady uderzeń ziaren ściernych, a także mogą zwiększyć prędkość ziaren ściernych więcej niż 100% dla danego ciśnienia. Dysze Venturi o podwójnej szerokości i średnicy krytycznej stanowią ulepszenie dysz Venturiego. Otwory w podwójnej dyszy Venturiego pozwalają na wprowadzenie dodatkowej ilości powietrza, co wraz z szerszym jej wylotem, jeszcze zwiększa rozmiar pola rażenia strumienia ściernego i minimalizuje straty prędkości ziaren ściernych wewnątrz dyszy na skutek tarcia o jej powierzchnię wewnętrzną. Szeroka średnica krytyczna dyszy pomaga zwiększyć rozmiar pola rażenia strumienia ściernego w porównaniu do dyszy o mniejszej średnicy krytycznej, proporcjonalnie do przekroju średnicy krytycznej dyszy.