Artykuły branżowe

Proces usuwania powłok lakierowych należy prowadzić w taki sposób, aby w jak największym stopniu ograniczyć emisję par rozpuszczalnika. W praktyce, przy zanurzeniowej technice prowadzenia procesu zaleca się proste sposoby postępowania, które dają bardzo dobre efekty:

- odpowiednie ustawienie i napełnienie wanny (rys. 1). Wanna powinna być ustawiona w taki sposób, aby powierzchnia cieczy była jak najmniejsza, a znajdująca się nad nią wolna przestrzeń, ograniczona ścianami wanny - jak największa;

- odpowiednie zawieszenie oczyszczanych detali (rys. 2). Oczyszczane detale powinny być umieszczone w taki sposób, aby przy wyjmowaniu z wanny nie wynosić na nich kąpieli;

- przykrycie kąpieli warstwą wody (rys. 3 i 5). Bardzo dobre efekty zmniejszenia emisji par chlorku metylenu można uzyskać zalewając preparat dwucentymetrową warstwą wody;

Zmniejszenie ilości odparowanego rozpuszczalnika w czasie procesu usuwania powłok lakierowych jest istotne nie tylko w aspekcie bhp, ale również jest korzystne ze względu na zmniejszenie zużycia preparatu.

Tablica 2. Wpływ temperatury otoczenia i sposobu przygotowania powierzchni przed malowaniem na czas zanurzeniowego usuwania powłok lakierowych w preparatach opartych na dichlorometanie.

Tablica 3. Porównanie efektywności działania preparatów opartych na dichlorometanie (1, 2) i niezawierającym tego rozpuszczalnika (3).

Przykłady procesów usuwania powłok w preparatach opartych na dichlorometanie

W tablicy 2. przedstawiono wyniki laboratoryjnych badań procesów usuwania powłok lakierowych w kontrolowanej temperaturze, na specjalnie przygotowanych próbkach o ustalonej grubości powłoki.

- rodzaju usuwanej powłoki;

- grubości usuwanej powłoki;

- temperatury procesu;

- sposobu przygotowania powierzchni przed malowaniem.

Praktyka przemysłowa wskazuje, że czas usuwania powłoki w technice zanurzeniowej zależy od kształtu i sposobu zawieszenia oczyszczanego detalu.

Nowoczesne, ekologiczne preparaty do usuwania powłok lakierowych niezawierające dichlorometanu

Na rynku pojawia się coraz więcej nowych preparatów rozpuszczalnikowych przeznaczonych do usuwania powłok lakierowych, które nie zawierają dichlorometanu. Oparte są na rozpuszczalnikach stwarzających znacznie mniejsze zagrożenie dla zdrowia człowieka i środowiska, natomiast ich właściwości fizykochemiczne na ogół stanowią większe zagrożenie niż dichlorometan. Istotną wadą tych preparatów jest ich gorsza skuteczność (możliwość usunięcia powłoki) i efektywność (czas, w jakim powłoka zostaje usunięta).