Artykuły branżowe

Rys. 3 przedstawia typowe wyniki jednej z grup laboratoryjnych, uzyskane z zastosowaniem farby fasadowej architektonicznej RAL 6010 (zieleń trawiasta). Większość pomiarów została wykonana na panelach pokrytych aplikatorem z koronowym ładowaniem proszku, wyposażonym w konwencjonalny rodzaj deflektora. Niektóre pomiary, zwłaszcza w przypadku potrzeby napylenia grubszych warstw, zostały przeprowadzone na panelach malowanych aplikatorami z ładowaniem tarciowym.

W oparciu o rys. 3 i pewne dodatkowe obserwacje poczynione w międzyczasie, wyniki można podsumować w następujący sposób:

1. Jakość uzyskanych wyników jest bezpośrednio związana ze starannością studentów podczas wykonywania pomiarów. Ogólnie jest to prawdziwe w odniesieniu do wszystkich etapów procesu prowadzonych podczas aplikacji i wszystkich zastosowanych metod pomiarowych. Ta sama w sobie trywialna wiedza jest szczególnie istotna w sytuacji pracy z częściowo bardzo niedoświadczonymi studentami.

2. Masa napylonej farby proszkowej stanowi solidną podstawę do porównywania różnych metod pomiaru grubości. W tym konkretnym przypadku należy preferować określenie masy przed utwardzeniem, aby uniknąć niedokładności powodowanych manipulowaniem powlekanymi panelami, jak również ewentualnym ubytkiem masy na skutek odparowania produktów degradacji.

3. Uzyskane wyniki zawierają pewien element subiektywny. W odniesieniu do interpretacji odczytów SaveCoat7®, dotyczy to np. oceny rzekomych błędnych pomiarów. Znaczne zmierzone różnice grubości powłoki mogą z jednej strony wynikać z istnienia rzeczywistych niejednorodności napylonej warstwy proszku, z drugiej strony mogą być również powodowane przez prawdziwie błędne pomiary. Można było jednak zaobserwować, że stabilność i jakość wyników wszystkich grup studenckich poprawia się w trakcie testów wraz ze wzrostem doświadczenia w użytkowaniu urządzenia pomiarowego.

4. Przy zastosowaniu do określenia grubości powłok obu metod pomiarowych uzyskane wyniki w całym badanym zakresie wskazują na znaczną współzależność. W przedstawionym przykładzie maksymalne odchylenie wynosi około 10 µm, co wydaje się być bardziej niż do zaakceptowania, biorąc pod uwagę różne miejsca pomiarowe i zmienną grubość napylonej powłoki. Większe odchylenia pojawiają się jedynie blisko granic zakresu pomiarowego (patrz np. najbardziej oddalony punkt aplikacji tribo), w wyniku jednostronnego określenia statystycznej średniej grubości mierzonej warstwy. Pojawia się tutaj tendencja do odczytu nieco wyższej grubości powłok w porównaniu do odczytów sondy MID. Obserwacja ta potwierdza omówione powyżej założenia, że dodatkowa dokładna regulacja SaveCoat7® w prosty sposób ulepsza korelację między wynikami uzyskiwanymi za pomocą dwóch urządzeń do pomiaru grubości powłoki. Przy ustawieniu współczynnika skurczu 95%, różnice pomiarów mieszczą się w specyfikacji podanej przez producenta, tj. ? 5 mikrometrów [1].