• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    Reklama
    B1 - IGP 2024 Julian

    Aktualności i przegląd rynku

    Wydanie nr: 2(28)/2004

    Aktualności i przegląd rynku

    Lakiernictwo Proszkowe

    ponad rok temu  01.03.2004, ~ Administrator,   Czas czytania 9 minut

    Strona 1 z 5

    Etymologia nazwy "żywice alkidowe" wywodzi się od nazw surowców użytych do ich produkcji, tj.: polialkoholi i polikwasów.

    Mimo iż żywice alkidowe produkowane są od wielu lat, to ciągle składane są patenty dotyczące nowych rozwiązań technologicznych i ukazują się również liczne opracowania naukowe.

    Na zainteresowanie żywicami wpływ mają następujące czynniki:

  • dobre własności błonotwórcze żywic;

  • stosunkowa niska cena;

  • duża możliwość ich modyfikacji, poprzez wprowadzanie dodatkowych polimerów i związków małocząsteczkowych;

  • stosunkowo łatwa zmienność technologii procesu produkcyjnego.

    Jak wiadomo, żywice alkidowe (ŻA) są to produkty polikondensacji kwasów tłuszczowych lub olejów roślinnych, alkoholi wielowodorotlenowych z bezwodnikiem kwasu ftalowego. Zwyczajowo dla żywic alkidowowych przyjęto nazwę żywica ftalowa.

    Uwzględniając charakter stosowanych kwasów tłuszczowych lub olejów roślinnych, żywice alkidowe dzielą się na dwie zasadnicze grupy:

  • żywice alkidowe schnące w temperaturze pokojowej;

  • żywice alkidowe ulegające sieciowaniu w temperaturze podwyższonej.

    Do pierwszej grupy należą żywice modyfikowane olejami roślinnymi lub kwasami tłuszczowymi zawierajęcymi podwójne wiązanie w układzie sprzężonym lub izolowanym. Wytworzenie powłok lakierowych zachodzi pod wpływem działania tlenu z powietrza.

    Do drugiej grupy należą żywice modyfikowane kwasami tłuszczowymi nasyconymi lub zawierającymi tylko jedno wiązanie podwójne. Tworzą one powłoki lakierowe w wyniku reakcji chemicznej np.: z żywicami aminowymi.

    Żywice alkidowe w zależności od ilości użytego oleju (tzw. "tłustości") dzielą się na trzy typy:

  • żywice ftalowe tłuste (zawierające 58-89% oleju);

  • żywice ftalowe średniotłuste (zawierające 46-58% oleju);

  • żywice ftalowe chude (zawierające mniej niż 46% oleju).

    Własności i zastosowanie żywic alkidowych


    Żywice alkilowe tłuste

    Należą do grupy żywic schnących w temperaturze pokojowej. Charakteryzują się rozpuszczalnością w węglowodorach alifatycznych, łatwością pigmentowania oraz zdolnością do łączenia się z innymi substancjami błonotwórczymi. Uzyskiwane powłoki wykazują dobrą przyczepność do podłoża, elastyczność, wysoki połysk oraz odporność na działanie czynników klimatycznych. Żywice alkidowe tłuste są to uniwersalne spoiwa stosowane do wytwarzania wyrobów lakierowych dekoracyjnych i ochronnych do wymalowań zewnętrznych do celów przemysłowych oraz ogólnego stosowania.

    Jak wspomniano, zastosowanie czynnika olejowego decyduje o własnościach i zastosowaniu żywicy alkidowej. Najkrótszym czasem schnięcia, przy równocześnie dobrej odporności na działanie światła słonecznego, charakteryzują się żywice zawierające olej saflorowy oraz kwasy tłuszczowe oleju lnianego o zwiększonym udziale kwasu linolowego. W Polsce produkuje się te żywice pod nazwą Ftalak SAF-58 (duże litery oznaczają rodzaj użytego oleju lub kwasu tłuszczowego, zaś cyfry - ich udział procentowy).

  • Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...

    WYDANIE 2(28)/2004

    Reklama
    C1 - Farby dekoracyjne