Rozpoznanie dodatkowych składników pyłów
Dodatkowe składniki zanieczyszczeń powietrza podczas obróbki strumieniowo-ściernej na sucho pochodzą nie tylko z rozbitego ścierniwa, ale i ze skrawanego przez ścierniwo podłoża obrabianego oraz z usuniętej powłoki ochronnej i ponownie używanego ścierniwa, a także zanieczyszczeń pozostałych na powierzchni z poprzednich operacji strumieniowo-ściernych. Materiały bazowe (pochodzące ze skrawanego przez ścierniwo podłoża obrabianego) to materiały użyte do produkcji wyrobów zawierających żelazo (np. stal) i niemetale, różne gatunki stali o niskiej i wysokiej wytrzymałości, aluminium i inne niż żelazne materiały o określonej odporności na korozję oraz wymaganiach konstrukcyjnych. Stal ocynkowana, stal nierdzewna i miedź są stosowane w znacznie mniejszym stopniu.
Tabela 4 pokazuje jakiego rzędu ilości pyłów pochodzą z operacji przygotowywania powierzchni, usuwania starej rdzy i usuwania starych powłok lakierowych oraz jaką część pyłów ogólnych stanowią frakcje PM-10 i respirabilne PM - 2,5 (wielkości 2,5 µm).
Radioaktywność ścierniw
Żużel paleniskowy, poniklowy i pomiedziowy są potencjalnie radioaktywne. Norma dopuszcza w pomieszczeniach, gdzie przebywają ludzie 120 Bq/kg (od 2007 roku 200 Bq/kg). Wartości średnie zmierzone z wielu prób podaję poniżej (w nawiasie wartości podane przez polskiego producenta KGHM): żużel pomiedziowy: 40K - 886 Bq/kg (220 Bq/kg), 226Ra - 316 Bq/kg (220 Bq/kg), 228Th - 90 Bq/kg (90 Bq/kg), żużel poniklowy: 40K - 605 Bq/kg, 226Ra - 234 Bq/kg, 228Th - 45 Bq/kg, żużel paleniskowy: 40K - 192 Bq/kg, 226Ra - 115 Bq/kg, 228Th - 35 Bq/kg [5].
Należy więc więcej uwagi poświęcić wentylacji stanowisk pracy, a zwłaszcza komór z żużlami odpadowymi, a w tym częstemu usuwaniu ścierniwa zużytego z powodu jego radioaktywności oraz śrutom, a zwłaszcza żeliwnych (bardziej pylących) oraz nierdzewnych. Pewnym zaskoczeniem jest wysoce niekorzystny rezultat uzyskany przez oliwin, zwłaszcza z uwagi na zawartość w nim śladów struktur azbestu. Bardzo dobrze wypadł elektrokorund, choć należy się chronić od pyłu tlenków aluminium (5 mg/m3), a przy innych ścierniwach od tlenków cynku (5 mg/m3) i wapnia (2 mg/m3) [1]. Stężenie wdychanej krzemionki (mg/m3) jest proporcjonalne do odległości od źródła według zależności (X odległość w stopach): mD ? X-1,17 Wartości zapylenia zmieniają się w granicach od 0,01 do 10 mg/m3 [6]. Stężenie pyłu przy czyszczeniu do stopnia czystości Sa2 wyniosło 399 µg/m3 a do stopnia czystości Sa2? 525 µg/m3. Wpływ rodzaju ścierniwa na względny poziom powstawania pyłu: śrut żeliwny 5% , elektrokorund 7,5%, żużel paleniskowy 9%, oliwin 21%, piasek kwarcowy 25% [6].
Komentarze (0)