Oczyszczarka jest urządzeniem pneumatycznym, specjalnie przystosowanym do wyrzucania ścierniw metalowych i niemetalowych w zależności od zastosowań (śrutowanie, korundowanie, mikrokulkowanie) charakteryzującym się: dennicą stożkową, system szybkiego opróżniania zbiornika, poręczą ochronną, uchwytem dla wózka widłowego, automatycznym odcinaniem mieszanki powietrze-ścierniwo, zdalnym sterowaniem sprzężonym z automatem i filtrem powietrza. Wąż śrutowniczy z dźwignią zdalnego sterowania oraz przyłącze z dyszą Venturiego z węglika wolframu uzupełnia wyposażenie urządzenia. Szafa sterownicza z mikro-automatem zapewnia sterowanie, zabezpieczenie, diagnostykę i ochronę różnych elementów instalacji. Uniwersalne oprogramowanie pozwala całkowicie konfigurować maszynę pod względem sprzętowym i funkcjonalnym. Sterowanie zapewnia zaawansowane funkcje bezpieczeństwa, eksploatacji, diagnostyki oraz pomocy w konserwacji. Obsługa jest przyjazna dla operatora, dzięki panelowi zapewniającemu jasną komunikację z maszyną w wybranym języku. Indywidualne wyposażenie ochronne operatora stanowi hełm ochronny, filtr powietrzny i specjalny kombinezon.
Wykorzystanie mediów w komorach śrutowniczych
Komory do pneumatycznej obróbki strumieniowo ściernej zapewniają wykorzystanie praktycznie każdego rodzaju ścierniwa. W Polsce przepisy aktualnie nie normują szczegółowo wydatku wentylacji i oświetlenia wyszczególniając komory śrutownicze pneumatyczne. Wentylacja. Kwestia wentylacji w komorze śrutowniczej została uwzględniona w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 14 stycznia 2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy czyszczeniu powierzchni, malowaniu natryskowym i natryskiwaniu cieplnym [Dz. U. nr 16 poz 156].
Rozporządzenie to w § 7 mówi jedynie, że: „Komory robocze przeznaczone do czyszczenia powierzchni powinny być podłączone do urządzeń ssących filtracyjno-wentylacyjnych i w taki sposób zabezpieczone, aby wyeliminować możliwość zapylenia pomieszczenia, w którym zostały zainstalowane” oraz w § 8 pkt 5: „Wielokrotność wymian powietrza w komorze roboczej powinna zapewniać dobrą widoczność oraz być zależna od warunków obróbki”. W wyniku szczegółowych badań komór śrutowniczych pneumatycznych przeprowadzonych przez INRS (odpowiednik dawnego Centralnego Instytutu Ochrony Pracy, aktualnie Państwowego Instytutu Badawczego) zostało opracowane zalecenie ED768, definiujące dokładnie dopuszczalne sposoby wentylowania komór śrutowniczych pneumatycznych oraz minimalny wydatek wentylacji. Zalecenie ED768 określa stosownie następującego przeliczenia wentylacji w komorze śrutowniczej:
Komentarze (0)