Aktualności i przegląd rynku

Oprócz wymagań dla nowo uruchamianych instalacji wymienionych w art. 143, z których emisja wymaga pozwolenia, następnym bardzo istotnym wymogiem, na podstawie art. 147 ust. 4, jest obowiązek przeprowadzenia wstępnych pomiarów wielkości emisji z tej instalacji. Obowiązek ten należy zrealizować najpóźniej w ciągu 14 dni od zakończenia rozruchu instalacji lub uruchomienia urządzenia. Możliwy jest inny termin, pod warunkiem, że organ właściwy do wydania pozwolenia określił go w pozwoleniu. Ten obowiązek jest bardzo często pomijany, gdyż na etapie projektowania lub realizacji inwestycji nie ma mowy o konieczności instalowania złączek pomiarowych. Wykonanie złączek o średnicy 50 mm jest w zasadzie bardzo proste i powinno być już wcześniej zaprojektowane. Jeżeli pomiary zostaną zlecone, powinny być przeprowadzone i opisane w sprawozdaniu nie tylko w zakresie rodzajów i ilości emitowanych substancji, ale również rodzajów i ilości stosowanych surowców, materiałów w czasie przeprowadzania pomiarów. Istotny jest również dokładny opis stosowanej operacji technologicznej w tym czasie. Tak opisane pomiary pozwolą na bardzo dokładne ustalenie wskaźników emisji substancji, co może mieć duże znaczenie przy obliczaniu opłat za korzystanie ze środowiska i podanie danych do Krajowej Bazy w KOBiZE.

Następną bardzo ważną sprawą dotyczącą emisji gazów lub pyłów do powietrza jest monitorowanie zmian zachodzących w obrębie rodzajów stosowanych materiałów technologicznych, jak i parametrów emisji. Pamiętajmy, że jeżeli zakład otrzyma pozwolenie na wprowadzanie pyłów lub gazów do powietrza ważne na 10 lat, nie oznacza to, że w przypadku zmian technologicznych pozwolenie to będzie ważne. Dlatego też dział zaopatrzenia powinien wszelkie zmiany konsultować z osobą zajmującą się ochroną środowiska w danym zakładzie. Dokonanie zmiany, we właściwym czasie, wydanego wcześniej pozwolenia - decyzji sprawi, że w razie kontroli przeprowadzanej przez WIOŚ unikniemy naruszeń przepisów w zakresie ochrony środowiska, a tym samym unikniemy ryzyka cofnięcia wydanej wcześniej decyzji.

Oprócz emisji ww. substancji, w rozcieńczalnikach stosowanych do przygotowania mieszanek do powlekania metali coraz częściej występuje emisja ketonów, takich jak 5-metyloheksan-2-on lub heptan-2-on oraz estry 2-metoksypropylu kwasu octowego (MPA). Dla tych substancji nie ustalono w Polsce wartości odniesienia, lecz podlegają opłatom za korzystanie ze środowiska.

Aby ocenić potencjał zagrożenia stosowanych substancji, na pewno należy dokładnie przeanalizować kartę charakterystyki substancji chemicznej opracowaną przez producenta analizowanego materiału lakierniczego. Niezależnie od analizy ww. karty, powinniśmy ustalić również czy obowiązki wynikające z rozporządzenia REACH dotyczą nas jako użytkownika. Lista emitowanych substancji w procesie powlekania metali jest oczywiście znacznie dłuższa. Zdarza się, że występuje substancja w śladowych ilościach, lecz jest toksyczna i może powodować raka. Substancje tego typu powinniśmy eliminować z procesu technologicznego. W tym wypadku potencjał zagrożenia jest bardzo wysoki.

Aurora Niesiołowska