2. Standard kolorystyczny
Farby proszkowe są produkowane przede wszystkim w kolorystyce opartej o standard RAL. Wszyscy producenci farb uznali ten standard jako podstawowy. Obecnie klasyczny RAL obejmuje ponad 200 kolorów oznaczanych czterocyfrowym kodem. Pierwsza cyfra określa grupę kolorów, pozostałe cyfry określają jednoznacznie odcień. Przykład oznaczenia kolorów RAL możemy zobaczyć w tabeli 1.
Innymi systemami kolorystycznymi stosowanymi w produkcji farb proszkowych są między innymi: RAL Design (rozwinięcie kolorystyczne RAL), NCS (Natural Color System) i BS (British Standard). Są one jednak traktowane jako standardy dodatkowe i w znikomych przypadkach występują jako standardy produkcyjne dostępne bez konieczności zamawiania produkcji. Wybór koloru nie określa jednoznacznie wyglądu powłoki, ponieważ stopień połysku ma wpływ na wizualny odbiór koloru. Dlatego też Instytut RAL dostarcza producentom farb dwa oddzielne wzorce dla każdego koloru RAL - dla powłok błyszczących i dla powłok matowych. Jeżeli na paczkach farb dostarczanych przez producenta farb znajduje się określenie koloru RAL i określenie połysku, to powinniśmy spodziewać się, że farba ma jednoznacznie określony kolor. Niestety farby w tym samym kolorze RAL od różnych producentów często się wizualnie różnią, co świadczy o nie trzymaniu się standardu.
Farby proszkowe dostępne na rynku dzielą się głownie na dwie grupy różniące się pod względem planowanych zastosowań. Podział dotyczy sposobu wykorzystania gotowych powłok: zastosowania wewnątrz pomieszczeń (bez narażenia na działanie warunków atmosferycznych i promieniowania ultrafioletowego) oraz zastosowania w warunkach na zewnątrz pomieszczeń (gdzie wymagana jest pełna odporność na warunki atmosferyczne).
Każdy z producentów farb oznacza jednoznacznie zakres stosowania oferowanego produktu. Dla uniknięcia nieporozumień należy jednak wiedzieć, że:
Do stosowania w kontakcie z warunkami atmosferycznymi produkowane są farby na bazie żywic: poliestrowych, poliuretanowych, akrylowych i różnych mieszanek wymienionych żywic. Zostały w praktyce przyjęte dwa stopnie odporności na warunki atmosferyczne, w zależności od zakresu zastosowania: farby przemysłowe są stosowane na elementy mniej odpowiedzialne (meble ogrodowe, rowery i sprzęt sportowy, szafki rozdzielcze itp.), farby architektoniczne są stosowane na elementy bardziej odpowiedzialne i przewidziane do długotrwałego użytkowania (metalowe okna, drzwi, elementy fasad budynków itp.)
