Aktualności i przegląd rynku

Laboratorium badawcze Rohm and Haas, w Valbonne - prace badawcze.

W pełni lata w Europie Środkowej, jeden metr sześcienny powietrza zawiera często więcej niż 20.000 przetrwalników grzybów, alg oraz porostów. Podczas tego samego okresu czasu zawartość pyłków w powietrzu jest znacząco niższa, ponieważ wynosi maksimum 2.000 cząsteczek. Kiedy jeden z tych przetrwalników ląduje na powierzchni w warunkach sprzyjających dla wzrostu, następuje proces geminacji, a substrat zostaje skolonizowany. Następnie zostanie wytworzona większa ilość przetrwalników, tam gdzie istnieją odpowiednie warunki do życia dla tego szczególnego gatunku, a cała powierzchnia zostanie przerośnięta w bardzo krótkim okresie czasu. W początkowych etapach występuje zasadniczo czysta kultura alg bądź grzybów. W późniejszych etapach, mogą rosnąć inne organizmy wykorzystując martwe organizmy alg lub grzybów jako źródło składników odżywczych. Wyizolowano również bakterie z utwardzonych warstewek powłok zarówno wewnętrznych jak i zewnętrznych; niektórzy pracownicy naukowi uważają je za początkowych kolonizatorów. Z uwagi na stosunkowo wolne tempo wzrostu, porosty pojawiają się znacznie później jednak również są wskaźnikiem wysokiej czystości powietrza. Grzyby nie posiadają umiejętności wzrostu na materiale obojętnym, tj. na materiale pozbawionym składników odżywczych, jeżeli nie występują martwe algi, które mogą zostać wykorzystane jako źródło pożywienia. Dlatego też, w większości przypadków wzrost grzybów często następuje po wzroście alg.

Z punktu widzenia klienta w celu utrzymania estetycznych aspektów powłoki należy wstrzymać przedwczesne odbarwienie malowanych fasad oraz powierzchni. Odnosi się to zarówno do powłok na bazie rozpuszczalnika oraz wody. Środki zapobiegawcze w zakresie technologii budowlanej są często niewystarczające, jeżeli chodzi o powstrzymanie wzrostu mikroorganizmów, kiedy to świeżo pomalowane białe fasady stają się szare, czarne, zielone bądź pomarańczowe po upływie krótkiego okresu czasu. Dodatkowo oprócz niepożądanych zmian koloru, następuje zniszczenie substratu z powodu wzrostu poboru wody. Ponadto strata związana z przyczepnością farby oraz tynku (powstawanie pęcherzy oraz łusek) może również wystąpić jako częściowe uszkodzenie muru, betonu, wapienia piaszczystego, cementu z zawartością włókien, cementowych płyt stropowych oraz połączeń powodując uszkodzenie powłoki. Podczas gdy początkowa wartość pH posadzek cementowych lub w przypadku powłok na bazie krzemianu może być zbyt wysoka, aby zapobiec kolonizacji początkowej, sezonowanie oraz erozja powłoki z czasem umożliwią rozwój grzybów oraz alg. Przerwanie warstewki może być również powodowane przez metabolity korodujące wytwarzane w wyniku rozwoju drobnoustrojów, zwłaszcza kwasy. Wnętrza budynków dostarczają dodatkowego argumentu dla stałego używania środków ochrony: zagrożenie dla zdrowia powodowane przez przetrwalniki grzybów obecne w powietrzu. Badania dowodzą, że choroby dróg oddechowych oraz płuc są bardziej rozpowszechnione w wilgotnych dzielnicach mieszkalnych niż w suchych, ponieważ drogi oddechowe są w stałym kontakcie z przetrwalnikami pleśni. Dodatkowo wysokie stężenie przetrwalników pleśni może powodować choroby alergiczno-immunologiczne jako wynik reakcji na antygeny pleśniowe. Czynniki ochronne wchodzące w skład warstewki służą do utrzymywania estetycznego wyglądu materiałów, do ochrony tych materiałów oraz wsparcia w zakresie zdrowia oraz higieny. Technologia budowlana (regulacja wilgotności przez odpowiednią wentylację) bądź pomiary ochrony chemicznej, konserwacja za pomocą biocydów mogą być wykorzystywane zapobiegawczo. Ich użycie jest jednakże nieuniknione jeżeli zniszczenia już się pojawią. Odnosi się to zarówno do powłok na bazie rozpuszczalnika jak i wody.