Malowanie proszkowe – innowacyjna technologia uszlachetniania powierzchni płyt MDF
Przedstawiciele branży meblarskiej w krajach Unii Europejskiej zwracają coraz większą uwagę na te kategorie wyrobów lakierowych stosowanych do uszlachetniania powierzchni drewna i tworzyw drewnopochodnych, które dotychczas przegrywały konkurencję z powszechnie stosowanymi w przemyśle meblarskim wyrobami rozpuszczalnikowymi.
Wprowadzenie
Zwiększone zainteresowanie wyrobami lakierowymi, których wykorzystanie w przemysłowych technologiach lakierowania pozwala zredukować emisję lotnych substancji organicznych (VOC) zarówno w procesach wytwarzania pokryć lakierowych na płytowych elementach meblowych, jak i w czasie użytkowania gotowych mebli przez konsumenta, wynika z wymagań, jakie stawia przemysłowym lakierniom oraz wytwórcom farb i lakierów dyrektywa 1999/13/EC. Dyrektywa ta stanowi ważne narzędzie legislacyjne, którego stosowanie służy ograniczaniu przemysłowych emisji VOC w państwach członkowskich wspólnoty europejskiej.
Dokumentem uzupełniającym w stosunku do wyżej wymienionego jest dyrektywa 2004/42/EC, która określa limity maksymalnych zawartości VOC w niektórych rodzajach dekoracyjnych wyrobów lakierowych, np. farb elewacyjnych stosowanych w budownictwie lub emalii do wykończania stolarki okienno-drzwiowej. Wymagania dotyczące zawartości VOC w wyrobach lakierowych, które mają spowodować ograniczenie emisji do atmosfery tych niepożądanych substancji zaczęły formalnie obowiązywać od 1.01.2007 r. Zgodnie z postanowieniami dyrektywy 2004/42/EC, bardziej zaostrzone limity zawartości VOC będą obligatoryjne od 1.01.2010 r. Lakiernie przemysłowe, w szczególności producenci lakierowanych elementów meblowych, mają do wyboru dwa zasadnicze sposoby pozwalające sprostać wymaganiom określonym w dyrektywie 1999/13/EC i prowadzące do obniżenia emisji VOC do atmosfery, do poziomów kształtujących się poniżej ustalonych limitów. Zatem wybór może polegać albo na zastosowaniu różnych metod unieszkodliwienia lub zatrzymania VOC (np. adsorpcji na aktywnych nośnikach lub spalaniu w obecności katalizatora), albo na zastąpieniu przemysłowych procesów lakierowania z użyciem typowych wyrobów rozpuszczalnikowych technologiami, które wykorzystują produkty o niższej zawartości rozpuszczalników organicznych lub materiały niezawierające ich w ogóle. Zasadniczym kryterium wyboru optymalnego rozwiązania prowadzącego do spełnienia wymagań odnośnie emisji VOC jest efektywność ekonomiczna zmian w technologii wykończania powierzchni elementów meblowych [16]. Innymi kryteriami uwzględnianymi przez producentów mebli przy doborze technologii przemysłowego lakierowania bardziej przyjaznych dla ludzi i środowiska naturalnego są: walory estetyczne wykończenia powierzchni mebla oraz jej odporność użytkowa. Alternatywę dla typowych produktów rozpuszczalnikowych stanowią: wyroby rozpuszczalnikowe typu high solids (jedno- lub dwuskładnikowe oraz utwardzane promieniowaniem UV), produkty wodorozcieńczalne (jedno-, dwuskładnikowe lub utwardzane promieniowaniem UV) oraz wyroby proszkowe termoutwardzalne lub utwardzane radiacyjnie.
Komentarze (0)