Aktualności i przegląd rynku

Kontrola i dokumentacja procesu przygotowania powierzchni – wymogi procesu obróbki chemicznej

To, jak “czystym” jest świat wokół nas postrzegane jest poprzez każdego indywidualnie. Stopień oczyszczenia uzyskiwany w procesie obróbki powierzchni określany jest poprzez jakość powierzchni komponentu

w odniesieniu do początkowych założeń technologicznych. Z tego też powodu coraz więcej firm określa maksymalną ilość pozostawianych osadów na detalach, która to powinna być stale monitorowana.

W wyniku kolejnych etapów procesu produkcyjnego na powierzchniach metali pozostają nieuniknione zabrudzenia i osady. Możemy tu wymienić osadzające się cząstki kurzu i pyłów, naniesione filmy olejów, emulsji, samych środków myjących, jak również odciski palców. Zanieczyszczenia tego typu negatywnie wpływają na dalsze procesy takie, jak galwanizowanie czy też lakierowanie. Mowa tu o osłabieniu funkcjonalności komponentu lub nawet nieodwracalnych zniszczeniach detalu. Wymusza to ciągłą troskę o jakość procesu, który to w szerokim zakresie powinien być monitorowany. Odpowiednio dobrany i zaplanowany proces przygotowania powierzchni jest kluczową sprawą dla osiągnięcia zakładanego poziomu oczyszczenia. Należy wziąć pod uwagę wiele ważnych czynników takich, jak: rodzaj posiadanych urządzeń myjących oraz końcowe wymogi jakościowe. Przemysł obróbki powierzchni oferuje wiele systemów i metod kontroli jakości procesu oczyszczenia. W większości metody te polegają na określeniu ilości pozostających zabrudzeń w formie cząsteczek lub osadzającego się filmu.

Istnieje wiele metod badawczych i analiz pozwalających określić czy dane założenia co do sposobu oczyszczania zostały osiągnięte. Wyniki tego rodzaju kontroli zależą od przyjętej metody badawczej. W przemyśle samochodowym została wprowadzona metoda VDA volume 19 „Techniczny test oczyszczania – wpływ zanieczyszczeń na funkcjonalność podzespołów motoryzacyjnych”. Jest to odpowiednik normy ISO 16232, część 1, punkt 10 „Pojazdy drogowe – czystość elementów posiadających kontakt z obiegiem płynów”. Norma ta ma na uwadze określenie oraz porównanie czystości elementów poprzez jednoznaczny i klarowny opis procesu ekstrakcji i analizy cząstek zanieczyszczeń pochodzących z linii produkcyjnej oraz jej otoczenia. Również inne dziedziny przemysłu, które także wymagają wysokiego standardu czystości, jak np. technologie medyczne, inżynieria precyzyjna, czy przemysł hydrauliki siłowej w coraz większym stopniu są zainteresowane przeprowadzaniem tego typu badań. Jeden z kluczowych punktów normy VDA 19 określa w jaki sposób dana powierzchnia powinna być oczyszczona, jak również jakie testy sprawdzające należy przeprowadzić. Opis normy zawiera jednoznaczne instrukcje dotyczące parametrów oczyszczonych powierzchni, jak też technik pomiaru cząstek. W dalszej kolejności mowa jest o tym, iż parametry oczyszczania powierzchni muszą być zoptymalizowane tak, aby osiągnąć w pełni sprawny proces usuwający zanieczyszczenia bez niszczącego wpływu na substrat. Zastosowane kryteria są dość trudne do spełnienia, co sprawia, iż cały proces badawczy jest drogi, jak również czasochłonny. Te dwa czynniki sprawiły, iż został on zaniechany przez wiele z firm. W zastępstwie zaczęto stosować inne metody badawcze.