Branża malowania farbami proszkowymi podlega stałemu rozwojowi i ewolucji. W poszukiwaniu jak najlepszego wyniku ekonomicznego procesu coraz częściej przechodzenie na tańsze komponenty nie zdaje egzaminu. W artykule chcemy omówić takie studia przypadków, gdzie poprawa rachunku ekonomicznego, rentowności i redukcji kosztów idzie torem optymalizacji, modernizacji i analizy statystycznej procesu, a nie drogą poszukiwania najtańszych komponentów np. farb proszkowych.
Organizacja pracy w malarni proszkowej
Dobra organizacja pracy w malarni proszkowej powinna zagwarantować uzyskanie powłoki o właściwej jakości na określonej liczbie detali przy możliwie jak najmniejszej ilości braków w określonym czasie. Oczywiście z ekonomicznego punktu widzenia ten czas powinien być jak najkrótszy. Jednak z praktyki wiadomo, że nie tylko szybkość przesuwu przenośnika transportowego ma decydujący wpływ na ekonomikę malowania. Czynników jest wiele. Składają się na to np. takie zagadnienia, jak zapewnienie pracownikom należytych warunków pracy, w tym również odpowiedniej jakości sprzętu, na którym pracują. Nie można nie wspomnieć o okresowych przeglądach linii. Kolejnym ważnym czynnikiem okazuje się również podnoszenie kwalifikacji pracowników, ciągłe zainteresowanie obsługi nowościami technicznymi z zakresu malowania proszkowego, a tym samym uświadamianie ich jak wiele od nich zależy – to motywuje. Dobrym posunięciem jest zachęcanie załogi do wprowadzania zmian usprawniających pracę na stanowisku. Pozwólmy pracownikom stworzyć własne stanowisko - oczywiście z uwzględnieniem ich bezpieczeństwa - tak, aby pracowało się na nim jak najsprawniej. Podniesienie świadomości obsługi malarni przełoży się na zwiększenie wydajności i polepszenie jakości.
Do zasadniczych czynników mających wpływ na organizację pracy malarni ma profil produkcyjny zakładu i umiejętne zaplanowanie pracy celem jak najbardziej efektywnego jej wykorzystania. Jeżeli zestawimy koszty wszystkich naszych stanowisk procesu produkcyjnego to okaże się, że malarnia proszkowa jest jednym z najdroższych stanowisk kosztowych. Dzieje się tak dlatego, że generuje największy pobór energii. Dlatego postarajmy się wykorzystać ją jak najlepiej. Jeżeli mamy produkcję seryjną to zaplanujmy swoją pracę na malarni z wyprzedzeniem. Uzyskajmy potwierdzenia zejścia detali z działów poprzedzających. Idealnym rozwiązaniem jest coraz częstsze wprowadzanie systemów MRP z modułami produkcyjnymi. Pogrupujmy detale biorąc pod uwagę gabaryty jak i kolor, jakim maja być pokryte. Jeżeli mamy do czynienia z dużą ilością małych, drobnych detali rozważmy okresowe wzmocnienie stanowiska malarskiego dodatkowym człowiekiem. Z punktu ekonomicznego opłaci nam się to bardziej niż zatrzymanie linii. Postarajmy się realizować zakładane zadania nawet kosztem przedłużonego cyklu produkcyjnego. Opłaca się nam skończyć kolor w zaplanowanym cyklu i zmienić na następny w celu obniżenia ryzyka wtrąceń pyłu powstałego przy czyszczeniu kabiny. Idealną sprawą jest, jeżeli mamy pełne obłożenie na malarni i pracujemy w systemie trójzmianowym. Jeżeli natomiast mamy wolne moce przerobowe to zaplanujmy uruchomienia malarni 2-3 razy w tygodniu w systemie tzw. przedłużonej zmiany 12+12.
Komentarze (0)