Wielostrumieniowy algorytm obliczeń pozwala na recepturowanie farb prześwitujących i symulację wymalowania próbki na karcie kontrastowej.
Warto przypomnieć, że o całkowitym kryciu mówimy wtedy gdy po nałożeniu powłoki na czarno-białą kartę kontrastową nie ma różnicy pomiędzy kolorem powłoki na białym i czarnym podłożu. Jednak taka sama powłoka naniesiona w cieńszej warstwie bądź zawierająca mniej pigmentu może stać się prześwitująca – wówczas możemy zauważyć różnicę barwy na białym i czarnym podłożu. Różnicę tę, zwaną kontrastem, możemy także zmierzyć spektrofotometrem i wyrazić liczbowo jako jeden z parametrów opisujących właściwości powłoki. Im bardziej prześwitująca warstwa, tym większa wartość kontrastu. Pamiętać przy tym trzeba o zapewnieniu powtarzalnej grubości próbek powłok, na przykład przez stosowanie ręcznych lub automatycznych aplikatorów do farb. Nie mniej ważne jest stosowanie wysokiej jakości kart kontrastowych o powtarzalnych parametrach bieli i czerni, połysku i nasiąkliwości, niezawierających wybielaczy optycznych.
System ekspercki programu COLIBRI™ pomaga wybrać najlepszą z wielu alternatywnych receptur oraz przewiduje metameryzm barw w różnym oświetleniu, symulując obserwację w komorze świetlnej.
Wielostrumieniowy model obliczeń stanowiący matematyczny “silnik” oprogramowania COLIBRI™ pozwala na uwzględnienie w obliczeniach wszystkich czynników wpływających na barwę rzeczywistych próbek. Teoria wielostrumieniowa bierze pod uwagę nie tylko strumienie światła rozproszonego przez pigmenty i rozchodzącego się wewnątrz warstwy, ale także strumienie przenikające przez warstwę i docierające do podłoża nawet bez rozproszenia. Im silniejsze są te strumienie, tym bardziej prześwitująca jest próbka. System COLIBRI™ może analizować w obliczeniach 6 strumieni światła, a w trudniejszych przypadkach, takich jak zastosowanie pigmentów efektowych, nawet 16 strumieni! Dzięki tak zaawansowanemu modelowi matematycznemu stało się możliwe przewidywanie receptur nie tylko o dopasowanym kolorze, ale także kontraście, przy zadanej grubości warstwy i na podłożu o określonej barwie. Ponadto, przy obliczaniu receptur warstw kryjących możliwe jest zmniejszenie ładunku pigmentu do minimum niezbędnego dla uzyskania efektu krycia. To oznacza możliwość zaoszczędzenia na pigmentach – warto nawet przeliczyć już istniejące i stosowane receptury, bo może się okazać, że da się znacznie obniżyć koszty produkcji.
Komentarze (0)