Na grubość i wygląd (odcień, gładkość) powłok otrzymywanych metodą cynkowania ogniowego istotnie wpływa jakość powierzchni elementu cynkowanego oraz skład chemiczny stali. W miarę wzrostu chropowatości podłoża wzrasta grubość uzyskiwanych powłok.
Wyniki cynkowania stali konstrukcyjnych zależą od zawartości w nich krzemu. Dla stali o zawartości krzemu mniejszej niż 0,03% otrzymuje się powłokę o metalicznym połysku i wymaganej grubości. Przy większej zawartości krzemu powłoka jest zwykle matowo-szara i grubsza, jednak jej właściwości antykorozyjne nie pogarszają się. Powłoka uzyskana na stali S235JRG2 różni się od powłoki otrzymanej na stali S355J2G3 wyłącznie wyglądem zewnętrznym oraz grubością. Zaletą grubszych powłok jest ich większa trwałość. Zbyt grube powłoki są jednak kruche, dlatego zaleca się cynkowanie ogniowe stali zawierających mniej niż 0,03% Si lub od 0,12 do 0,24% Si.
W procesie cynkowania ogniowego osiągane są grubości powłok, które z reguły mieszczą się między 70 a 150 mm. Ta grubość wystarcza, aby chronić stal przez dziesiątki lat. Średnia trwałość powłoki cynkowej w środowisku o umiarkowanym obciążeniu korozyjnym (C3) wynosi 35-50 lat i znacznie przewyższa trwałości malarskich systemów antykorozyjnych.Wieloletnia trwałość ogniowej powłoki cynkowej czyni z niej najbardziej ekonomiczne zabezpieczenie antykorozyjne. Konieczność napraw powłok malarskich co kilka lat zwiększa w sposób wyraźny koszt ich eksploatacji, podczas gdy koszt cynkowania ogniowego pozostaje stały
Wybierając zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowych warto pamiętać, że:
Magda Kołak, Maria Siek
Polimex-Mostostal Siedlce SA
Zakład Zabezpieczeń Antykorozyjnych
Komentarze (0)