• Reklama
    A1 - kabe

Szukaj

    Reklama
    B1 - konica minolta 18.02.2022-31.12.2024 Bogumiła

    Przygotowanie Powierzchni

    Wydanie nr: 5(103)/2016

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  10.09.2016, ~ Administrator,   Czas czytania 6 minut

    Strona 2 z 4

    Część 1: Wyszczególnienie i definicje wzorców ISO profilu powierzchni do oceny powierzchni po obróbce strumieniowo-ściernej;
    Część 2: Metoda stopniowania profilu powierzchni stalowych po obróbce strumieniowo-ściernej – Sposób postępowania z użyciem wzorca;
    Część 3: Metoda kalibrowania wzorców ISO profilu powierzchni do określania profilu powierzchni -- Sposób postępowania z użyciem mikroskopu;
    Część 4: Metoda kalibrowania wzorców ISO profilu powierzchni do określania profilu powierzchni – Sposób postępowania z użyciem przyrządu stykowego;
    Część 5: Metoda oznaczania profilu powierzchni taśmą replikacyjną.

    My zajmiemy się jedynie tymi aspektami chropowatości, które są ważne z punktu widzenia malowania. W praktyce malarskiej najczęściej dokonuje się oceny chropowatości w oparciu o normę PN-EN ISO 8503-2 korzystając ze wzorców. Obecnie są dwa rodzaje wzorców przewidziane przez tę normę:

    G –    dla powierzchni po obróbce ścierniwami ostrokątnymi (fot. 1)
    S –    dla powierzchni po obróbce ścierniwami kulistymi (fot. 2)
     
    Niezależnie od tego czy powierzchnia była obrabiana ścierniwem ostrokątnym, czy kulistym, zasada postępowania z wzorcami jest jednakowa. Przykładając odpowiedni wzorzec do ocenianej powierzchni, poprzez porównanie należy określić z jakim stopniem profilu mamy do czynienia (fot. 3):

    • Profil drobnoziarnisty – to taki, który jest zgodny z segmentem 1 wzorca lub znajduje się pomiędzy segmentem 1 i 2, ale nie pokrywa się z segmentem 2;
    • Profil pośredni – to taki, który jest zgodny z segmentem 2 lub znajduje się pomiędzy segmentem 2 i 3, ale nie pokrywa się z segmentem 3;
    • Profil gruboziarnisty – to taki, który jest zgodny z segmentem 3 lub znajduje się pomiędzy segmentem 3 i 4, ale nie pokrywa się z segmentem 4.

    Jeżeli badany profil jest drobniejszy od drobnoziarnistego, to należy go opisać jako bardziej drobnoziarnisty, a jeżeli jest grubszy od gruboziarnistego, to należy użyć sformułowania bardziej gruboziarnisty. Dla bardziej precyzyjnej oceny można posługiwać się szkłem powiększającym, jednak wielkość powiększenia nie może być większa niż 7x.
    W krajach, w których do obróbki strumieniowo-ściernej dopuszczony jest piasek, stosowane są osobne wzorce dla tego ścierniwa (fot. 4).
    Określenie profilu chropowatości jest ściśle powiązane z tzw. poprawką na chropowatość przy pomiarach grubości powłok. Poprawka ta wynosi:

    • 10 µm dla profilu drobnoziarnistego;
    • 25 µm dla profilu pośredniego;
    • 40 µm dla profilu gruboziarnistego.

    GALERIA ZDJĘĆ

    Rys. 1. Geometria powierzchni.
    Chropowatość powierzchni
    Fot. 1
    Fot. 2
    Fot. 3
    Fot. 4
    Rys. 2. Graficzna ilustracja parametru Ry.
    Rys. 3. Graficzna ilustracja parametru Rz.
    Rys. 4. Graficzna ilustracja parametru Ra (źródło Internet).
    Rys. 5. Graficzna ilustracja parametru Rq.
    Fot. 5
    Fot. 6. Graficzne odwzorowanie powierzchni na przyrządzie pomiarowym.
    Rys. 6. Martwa objętość (ang. dead volume).

    Komentarze (1)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
    • ~ Gburi 1 ponad rok temu Witam, co jest najlepsze do nadanie jak największej chropowatości? I czy wiadomo jakie do ra? Pozdrawiam
      oceń komentarz zgłoś do moderacji