• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2025 Julian
Reklama
B1 - IGP 2024 Julian

Przygotowanie Powierzchni

Wydanie nr: 6(116)/2018

Artykuły branżowe

Przygotowanie Powierzchni

ponad rok temu  03.01.2019, ~ Administrator,   Czas czytania 9 minut

Skorupy z orzecha włoskiego jako surowiec do otrzymywania granulatów.

Skorupy z orzecha włoskiego jako surowiec do otrzymywania granulatów.

Strona 1 z 4

Granulaty roślinne jako śruty w obróbce strumieniowo-ściernej

Śruty roślinne są grupą ścierniw pochodzenia naturalnego. Ich obecność w obróbce strumieniowo-ściernej jest efektem poszukiwań miękkich mediów obróbkowych spełniających wymogi określonych procesów obróbki. 

Propozycje wykorzystania śrutów roślinnych miały miejsce w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy zaproponowano wykorzystanie surowców roślinnych określonych jako materiały ligninocelulozowe [1]. Otrzymane z nich granulaty powinny mieć gęstość minimum 1,2 g/cm3 i uziarnienie w przedziale 12 do 40 mesh (1700-4000 µm). Patent USA 3.424.616 [2] proponuje do oczyszczania powierzchni pojazdów transportujących produkty spożywcze wykorzystać jako medium obróbkowe rozdrobnione surowce roślinne, a szczególnie surowce celulozowe, takie jak: kolby kukurydzy, łuski ryżowe, sojowe i z manioku. W kolejnych latach propozycje wykorzystania surowców roślinnych do wytwarzania granulatów wykorzystywanych jako śruty zostało rozszerzone na takie surowce, jak: łupiny orzecha kokosowego i włoskiego oraz migdałów, pestki oliwek, moreli i brzoskwiń, łuski owsa i ryżu oraz trociny z twardego drewna. Te propozycje z punktu widzenia ekonomicznego i ekologicznego były bardzo interesujące, bo są to produkty odpadowe pozostające po uzyskaniu owoców lub nasion.

ReklamaŚT - electriscoatings 24.04 - 24.10 Julian
Pierwszym, i jak dotychczas praktycznie jedynym dokumentem normalizacyjnym, są dwie normy amerykańskie [3-4] dotyczące miękkich ścierniw przeznaczonych do usuwania nalotów węglowych z różnych produktów technicznych oraz do oczyszczania silników odrzutowych. Normy te wymieniają siedem typów miękkich ścierniw roślinnych. Są one wytwarzane z:

  • Typ I – pestek moreli
  • Typ II – skorup orzecha pecan
  • Typ III – skorup orzecha włoskiego
  • Typ IV – kolb kukurydzy
  • Typ V – łusek ryżu
  • Typ VI – skorup orzecha angielskiego
  • Typ VII – pestek brzoskwini

Według tych norm gęstość ścierniw z tych wszystkich produktów roślinnych, z wyjątkiem łusek ryżowych (typ V), powinna zawierać się w przedziale 1,20–1,40 g/cm3, zaś gęstość typu V w granicach 1,10–1,55 g/cm3. Pozostałe ich właściwości są często różne, co jest zrozumiałe, bo są to przecież produkty otrzymane z surowców naturalnych. Rosły one w różnych częściach świata, były różnych odmian i uprawiane były przy stosowaniu różnej agrokultury. Do przewidzianego tymi normami zastosowania głównie do usuwania nalotów węglowych z powierzchni użytkowanych części silników spalinowych przewidziano tylko jedną wielkość ziaren. Norma MIL-G-5634 zawiera wymagania odnośnie składu ziarnowego dla każdego z wymienionych typów. Współcześnie oferowane granulaty występują w kilku granulacjach ustalonych przez ich producentów.

Spośród wymienionych produktów roślinnych największe zastosowanie jako śruty, szczególnie wśród europejskich użytkowników, znalazły:

  • granulaty z kolb kukurydzy
  • granulaty ze skorupek orzechów, szczególnie orzecha włoskiego.

GALERIA ZDJĘĆ

Rys. 1. Kolba kukurydzy pozbawiona ziaren [3]: 1 – rdzeń, 2 – część zewnętrzna (plewy), 3 – warstwa twarda (drzewna).
Rys. 2. Granulaty kukurydziane [5]: a) GM 08, b) GM 12.
Rys. 3. Skorupy z orzecha włoskiego jako surowiec do otrzymywania granulatów.
Rys. 4. Granulaty orzecha włoskiego [5]: a) GN 07, b) GN 12.
Rys. 5. Tłok silnika ze stopu aluminium pokryty warstwą przypalonego zwęglonego oleju [9].
Rys. 6. Trwałość śrutów roślinnych określona ilością przejść w urządzeniu KP-1 firmy Georg Fischer AG [9]: N – granulat orzecha włoskiego, A – granulat z pestek moreli (1,2,3 – morele różnego pochodzenia).
Rys. 7. Oczyszczanie powierzchni elewacji drewnianej metodą obróbki strumieniowo-ściernej przy zastosowaniu granulatów kukurydzianych [11].
Rys. 8. Kominek z obudową kamienną przed (a) i po obróbce strumieniowo-ściernej przy użyciu śrutów roślinnych (b) [12].

WYDANIE 6(116)/2018

Reklama
C1 - prenumerata