b) Dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy:
- odpadów opakowaniowych
- produktów w opakowaniach
c) dystrybuujących produkty w opakowaniach
d) eksportujących:
- odpady opakowaniowe
- opakowania
- produkty w opakowaniach
e) prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku odpadów opakowaniowych
f) wprowadzających opakowania
g) wprowadzających produkty w opakowaniach
6. Obowiązki użytkowników środków niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin.
Jak sądzę, większość czytelników zauważyła, że ustawa precyzuje część przepisów, które do tej pory znajdowały się w ustawie z dnia 11.05.2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (jednolity tekst Dz.U. z 2007 r. nr 90, poz. 607 z późn. zm.)
Reklama
Przepisów ww. ustawy, oprócz art.14 i 45, nie stosuje się do przedsiębiorców w zakresie opakowań, które w danym roku kalendarzowym wprowadzili do obrotu w drodze importu produktów w opakowaniach lub wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach, a następnie w tym samym roku kalendarzowym dokonali eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy tych opakowań bez produktów lub wraz z produktami. Co ważne, eksport lub wewnątrzwspólnotowa dostawa może być w tym przypadku dokonana również przez innego przedsiębiorcę na podstawie dokumentów potwierdzających ten eksport lub wewnątrzwspólnotową dostawę opakowań bez produktów lub wraz z produktami. Oczywiście, ww. przedsiębiorcy muszą stosować opakowania spełniające określone w ustawie wymagania i muszą sporządzać odpowiednie dla nich sprawozdanie do właściwego urzędu marszałkowskiego.
Przepisów ww. ustawy w zakresie uzyskania wymaganych poziomów odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych i dotyczących opłaty produktowej oraz dokumentów potwierdzających recykling lub inny proces odzysku odpadów opakowaniowych, eksport odpadów opakowaniowych i wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych nie stosuje się do przedsiębiorców wprowadzających do obrotu, w danym roku kalendarzowym, produkty w opakowaniach o łącznej masie opakowań nieprzekraczającej 1 Mg. Niestety, nie oznacza to, że nie ma tu żadnych konsekwencji. Otóż, zgodnie z art. 7 zwolnienie z opłaty produktowej w tym przypadku stanowi pomoc de minimis, co zobowiązuje przedsiębiorców do złożenia do 15 marca każdego roku marszałkowi województwa wymaganych zaświadczeń według art. 7 ust. 3.
Z art.19 ww. ustawy dowiadujemy się, że wprowadzający produkty w opakowaniach jest obowiązany prowadzić samodzielnie lub za pośrednictwem organizacji odzysku publiczne kampanie edukacyjne. Jeżeli obowiązek ten prowadzi samodzielnie, to przeznacza co najmniej 2% wartości netto opakowań wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku kalendarzowym na publiczne kampanie edukacyjne lub przekazuje na rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Rozliczenie tego obowiązku następuje na koniec roku kalendarzowego i wykazane jest w rocznym sprawozdaniu o produktach, opakowaniach i o gospodarowaniu odpadami z nich powstającymi. Sprawozdanie to wymieniane jest w ustawie o odpadach z 14 grudnia 2012 r. w art. 73 ust. 1. (Dz. U. z 2013 r., poz. 21).
