• ReklamaA1 - silpol v2

Szukaj

    ReklamaB1 - EcoLine 04.2021-05.2024 Bogumiła

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 5(97)/2015
    Strona 5 z 6

    - wszystkie pojedyncze grubości suchej powłoki powinny być równe lub większe niż 80% NDFT;

    - przyjmuje się pojedyncze grubości z przedziału 80% NDFT do NDFT, pod warunkiem, że liczba tych pomiarów jest mniejsza od 20% całkowitej liczby pojedynczych pomiarów;

    - wszystkie pojedyncze grubości (DFT) powinny być mniejsze lub równe maksymalnej grubości powłoki podanej w specyfikacji;

    - zaleca się, żeby maksymalna grubość suchej powłoki (pojedyncza wartość) nie była większa niż 3-krotna NDFT;

    - w przypadku przekroczenia maksymalnej grubości suchej powłoki należy zasięgnąć opinii eksperta lub producenta farb co do sposobu dalszego postępowania;

    - należy pamiętać, że istnieją powłoki, które są bardzo wrażliwe na przegrubienie, a ich grubość maksymalna może tylko nieznacznie przewyższać grubość nominalną, np. powłoki z farb etylokrzemianowo-cynkowych. Dla tych farb nie można na ogół stosować zasady 3-krotnego przegrubienia NDFT, a trzeba ściśle przestrzegać zaleceń producenta.


    1667pomiary_011.jpg

    Tabela 2. Wartość korygująca dla poszczególnych profilów chropowatości.


    1667pomiary_012.jpg

    Tabela 3. Minimalne ilości pomiarów grubości w zależności od wielkości mierzonego obiektu.


    Patrząc na powyższe zestawienie w przypadku, gdy NDFT systemu malarskiego określono na 200 µm, to minimalna grubość pojedynczego pomiaru nie powinna być mniejsza niż 160 µm, a maksymalna 600 µm. Oczywiście, musimy pamiętać o podanych zastrzeżeniach, czyli tylko 20% wyników pomiarów może być z przedziału 160-200µm, średnia arytmetyczna ze wszystkich pomiarów 200 µm i należy się upewnić, że nie ma dodatkowych zastrzeżeń producenta co do maksymalnych grubości powłok lub całego systemu. Jest to poprawne, ale tylko w przypadku powłok nanoszonych na gładkie podłoże, w przypadku podłoży po obróbce strumieniowo-ściernej musimy uwzględnić poprawki na chropowatość podane w normie PN-EN ISO 19840 (tab. 2).

    Należy dodać, że przyrząd pomiarowy powinien zostać skalibrowany na gładkim podłożu. W uzasadnionych wypadkach, np. przy profilach chropowatości przekraczających zakresy podane w normie PN-EN ISO 8503-1, może zaistnieć konieczność oszacowania wartości korygującej. Metodykę wyznaczania tej wartości podano w załączniku D do normy PN-EN ISO 19840.

    Uwaga, jeżeli wykonującemu pomiary nieznany jest profil podłoża, zaleca się przyjęcie wartości korygującej 25 µm.

    Wracając do naszego przykładu, na powierzchniach chropowatych, przy profilu pośrednim, wartości ulegną zmianie. Dla NDFT = 200 µm, średnia z pomiarów odczytywana na przyrządzie powinna wynieść co najmniej 225 µm, wartość minimalna to 185 µm, a maksymalna 625 µm.

    Komentarze (1)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik