Artykuły branżowe

- wytwarzający odpady

- zbierający odpady

- transportujący odpady

- prowadzący odzysk odpadów

powinni uzyskać w odpowiednim starostwie powiatowym lub w urzędzie marszałkowskim zgodnie z ustawą o odpadach. Szczegółowo o uregulowaniach prawnych w tym zakresie pisałam już we wcześniejszych wydaniach „Lakiernictwa Przemysłowego”. Zgodnie z uzyskanymi pozwoleniami lub decyzjami zakłady (posiadacze odpadów) mają obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów z zastosowaniem kart przekazania odpadów i kart ewidencji odpadów (z pewnymi wyjątkami, o czym mówi rozporządzenie ministra środowiska w Dz. U. nr 152 z 2001 r., poz. 1735). W prowadzonej na bieżąco ewidencji zakłady mają obowiązek dokładnego rejestrowania rodzajów i ilości wytwarzanych odpadów oraz podawania sposobu postępowania z odpadami. Każdy wytwarzający odpady powinien mieć świadomość w jaki sposób będą one poddawane odzyskowi lub unieszkodliwiane. Odpowiednie procesy odzysku i ich symbole „R” podane są w załączniku nr 5 do ustawy o odpadach. Natomiast procesy unieszkodliwiania i ich symbole podane są w załączniku nr 6 do ustawy o odpadach. Posiadacz odpadów musi pamiętać również o tym, że odpady może przekazać wyłącznie uprawnionemu podmiotowi. Przekazanie ich nieuprawnionemu podmiotowi powoduje, że przekazujący nadal ponosi odpowiedzialność za gospodarowanie przekazanym odpadem. Z zapisanych danych w ewidencji odpadów należy sporządzić raz w roku sprawozdanie do właściwego urzędu marszałkowskiego w terminie do 15 marca. Przypomnę, że obowiązujący wzór formularza zbiorczego zestawienia danych o rodzajach i ilości odpadów, o sposobach gospodarowania nimi oraz o instalacjach i urządzeniach służących do odzysku i unieszkodliwiania tych odpadów znajduje się w Dz. U. z 2010 r. nr 249, poz. 1674. Jak więc widzimy, dane o wytwarzanych odpadach też powinny być szczegółowo zarejestrowane. Rodzaje i ilości odpadów podawane przez zakłady w sprawozdaniu powinny być zgodne z danymi zawartymi w pozwoleniach i decyzjach. Ilości podawane w sprawozdaniu nie powinny być większe od ilości ujętych w pozwoleniach i decyzjach. W przeciwnym wypadku zakład (posiadacz odpadów), w razie kontroli, może zapłacić karę wymierzoną przez WIOŚ.

Do czyszczenia narzędzi często stosowane są różne rozpuszczalniki, w tym rozpuszczalnik nitro, który zawiera przeważnie aceton (20%) iksylen lub toluen (80%). Natomiast stosowane lakiery, farby, bejce czy kleje zawierają: aceton, butanol, 2-butoksyetanol, ksylen, toluen, octan butylu, octan etylu, octan izobutylu, octan winylu, metyloetyloketon, metyloizobutyloketon, 1-metoksypropan-2-ol czy etkosypropanol oraz węglowodory alifatyczne i inne. Lakiery wodorozcieńczalne i bejce wodne zawierają przeważnie: -2-botoksyetanol [eter butylowy glikolu etylenowego] i -2-(-2)-botoksyetoksyetanol. Stąd w wyniku czyszczenia narzędzi najczęściej powstają odpady w postaci szlamów i zużytych rozpuszczalników zawierające ww. substancje. Są to oczywiście odpady niebezpieczne, które będą wykazywane w ewidencji odpadów i w sprawozdaniu rocznym. Przypomnę tylko, że odpady niebezpieczne, na podstawie art. 3 ustawy o odpadach, to: