- BHP
Granulat szklany lub cząstki jego pyłu są chemicznie obojętne i mogą być uważane za nieposiadające efektu toksykologicznego.
- Oddziaływanie na organizm ludzki [5]
W dużym stężeniu drobiny szkła mogą powodować jedynie uszkodzenia mechaniczne.
Oddziaływanie drażniące – jako ciało obce powoduje przejściowe podrażnienia lub zapalenia.
Skóra – nie jest podatna na podrażnienia stłuczką szklaną, nawet w upalnych warunkach i przy poceniu się, ale w połączeniu z pocieraniem może spowodować podrażnienie.
Wdychanie – brak doniesień o niepożądanym oddziaływaniu na ludzi. Nie stwierdzono istotnych zmian wykrytych u zwierząt w laboratorium. Cząstki > 10mm są stosunkowo dobrze rozpuszczalne w wodzie. Większe cząstki mają ograniczony dostęp do jamy ustnej, nosa, gardła i górnych dróg oddechowych. Po połknięciu – oddziaływanie drażniące.
Piasek kwarcowy – oddziaływanie zwłókniające (krzemica), prawdopodobnie rakotwórcze (patrz tabela 1).
Śruty staliwne – mało pylące, słabo toksyczne.
Żużle hutnicze – zawiera toksyczne składniki oraz oddziaływa na płuca.
Żużel paleniskowy – toksyczne komponenty, potencjalnie radioaktywny. [6]
Granulat szklany i kulki szklane (Glass) zawierają wyraźnie najmniej toksycznych pierwiastków (patrz wykres 1). Piasek kwarcowy (Sand) też zawiera mało toksycznych pierwiastków, lecz do 1000 razy większą zawartość wolnej krystalicznej krzemionki odpowiedzialnej za chorobę zawodową krzemicę od granulatu szklanego i 100 razy większą od pozostałych ścierniw. Żużel pomiedziowy (Copper Slag) jest najbardziej zanieczyszczony toksycznymi pierwiastkami. Żużel poniklowy (Nickel Slag) nieco ustępuje żużlom pomiedziowym. Żużel paleniskowy (Coal Slag) jest też mocno zanieczyszczony i potencjalnie radioaktywny. Żużle odpadowe jako równie bardzo pylące jak piasek kwarcowy są szczególnie niebezpieczne dla operatorów oczyszczarek!
