Ochrona przed elektrycznością statyczną
Ochrona przed elektrycznością statyczną w lakierniach proszkowych może być realizowana przy pomocy szeregu przedsięwzięć techniczno-organizacyjnych. Należą do nich:
• antystatyzacja materiałów (stosowanie materiałów antystatycznych na ubrania pracowników, posadzki antystatyczne lub elektroprzewodzące itp.);
• dobór materiałów ze względu na szereg tryboelektryczny (np. materiały na przewody do transportu pneumatycznego);
• uziemianie, mostkowanie (np. wszystkie metalowe elementy kabiny i urządzeń współpracujących, zawieszek);
• ekranowanie (zwiększanie pojemności) (np. uziemione osłony przewodów transportu pneumatycznego);
• stosowanie neutralizatorów ładunków elektrostatycznych (uziemienie elektrostatyczne detali w kabinie);
• inne (np. ograniczenie emisji wolnych jonów z pistoletów wysokonapięciowych).
O zastosowaniu tej czy innej metody ochrony przed elektrycznością statyczną decydują względy techniczne i ekonomiczne.
Dobór materiałów ze względu na szereg tryboelektryczny to metoda możliwa do stosowania w sytuacji, gdy stosowane materiały są bardzo dobrze określone i nie zachodzi możliwość zmian ich parametrów elektrofizycznych. W realnych warunkach znacznie korzystniej jest stosować materiały antyelektrostatyczne. Materiały te w warunkach eksploatacji nie ulegają elektryzacji lub elektryzują się do poziomu dopuszczalnego. Stosowane są tu następujące kryteria oceny materiałów:
• rezystancja (właściwa, upływu, powierzchniowa, skrośna),
• napięcie (potencjał powierzchniowy zgromadzonego ładunku),• czas (czas relaksacji ładunku, czas półzaniku ładunku).
Wymagane wartości ww. wielkości dla stref zagrożenia wybuchem zostały określone w polskich normach. Szczególnym wyrobem są tu podłogi antyelektrostatyczne. Zgodnie z PN-E-05204:1994 w zależności od strefy dopuszcza się podłogi antyelektrostatyczne o rezystancji upływu:
Ru 106 W – strefy szczególnie
zagrożone – Wzmin < 0,1 mJ
Ru 109 W – strefy – Wzmin > 0,1 mJ (strefa 22).
Uziemianie i mostkowanie to środki zaradcze mające na celu zapewnienie odpływu ładunków elektrostatycznych z elementów przewodzących oraz wyrównanie różnic potencjałów pomiędzy nimi. Sposób wykonywania uziemienia (można wykorzystywać również istniejące uziomy energetyczne) powinien być taki, by zapewnić całkowity opór nieprzekraczający wartości:
