Dlaczego powłoki cynkowe nadają się do malowania?
Trwałość warstwy lakierniczej nanoszonej na powierzchnię powłoki cynkowej zależy w dużym stopniu od dobrej przyczepności zestawu malarskiego do podłoża. Dobre połączenie zaś z powierzchnią powłoki jest determinowane głównie jej chropowatością. W pracy przedstawiono ocenę właściwości geometrycznych powierzchni powłok cynkowych otrzymanych w temperaturze 450ºC oraz 550ºC bez oddziaływania jakiejkolwiek operacji mechanicznego przygotowania powierzchni. Ilościowej oceny chropowatości dokonano za pomocą nowoczesnych metod profilograficznych w projekcji 3D.
Długotrwała eksploatacja konstrukcji stalowych wymaga starannego zabezpieczenia ich powierzchni przed korozyjnym oddziaływaniem środowiska atmosferycznego. W tym celu stosowane są powłoki lakierowe lub metaliczne. Połączenie obu tych metod zabezpieczenia przed korozją daje najlepsze rezultaty, co było przedmiotem jednego z poprzednich artykułów [1]. Opłacalność zastosowania powłok kompleksowych wynika z synergicznego wzrostu trwałości pokrycia i zmniejszenia kosztów eksploatacyjnych. Właściwości użytkowe takiego zabezpieczenia zależą jednak w znacznym stopniu od odpowiednio prowadzonego procesu technologicznego i kontroli jakości na każdym etapie wytwarzania. Dla uzyskania optymalnych właściwości, w tym przyczepności powłoki lakierowej do podłoża, bardzo istotna jest jakość powierzchni wyrobu bezpośrednio przed jej nakładaniem. [2].
W przypadku powłok duplex, podłożem na które w ostatnim etapie wytwarzania nanoszone są warstwy lakiernicze jest cynk lub jego fazy międzymetaliczne z żelazem. To ich właściwości powierzchniowe determinują efekt końcowy. Powłoka cynkowa charakteryzuje się zwykle pewną chropowatością. Powszechnie sądzi się, że bezpośrednio po cynkowaniu powierzchnia powłoki nie stanowi dobrego podłoża do malowania. Powierzchnia powłoki, która miała kontakt z otoczeniem, może wykazywać różnego rodzaju zanieczyszczenia, które są luźno lub mocno związane z podłożem. Dlatego też przed nałożeniem powłoki lakierowej wymagane jest przygotowanie powierzchni, w tym usunięcie zanieczyszczeń za pomocą metody fizycznej lub/i chemicznej obróbki [2]. Operacje przygotowania powierzchni należy przeprowadzić w taki sposób, aby uzyskać powierzchnię pozbawioną zanieczyszczeń o wystarczającej chropowatości, jednak nie zmniejszając zbytnio grubości samej warstwy cynkowej. Wtedy nanoszona powłoka lakiernicza będzie miała odpowiednią przyczepność do podłoża.
