Choć największym odbiorcą robotów lakierniczych pozostaje niezmiennie sektor automotive, postępująca miniaturyzacja i towarzyszący jej spadek cen jednostek robotycznych sprawiają, że z ich zalet coraz częściej korzystają także inne gałęzie przemysłu, w tym sektor MŚP. A zalet tych jest całe mnóstwo – poczynając od wysokiej dokładności i powtarzalności lakierowania, a na redukcji kosztów personalnych kończąc.
Choć pierwsze roboty lakiernicze pojawiły się na rynku już w latach 80. XX wieku, początkowo wzbudziły zainteresowanie tylko wąskiej grupy największych firm z sektora motoryzacyjnego. Duże, ciężkie, hydraulicznie napędzane jednostki były nie tylko drogie, ale także stosunkowo mało precyzyjne: nakładane przez nie powłoki były miejscami niejednolite, a ich grubość niekiedy znacznie odbiegała od wartości zadanej. Od tego czasu rynek robotów lakierniczych przeszedł kilka istotnych zmian.
Mimo znacznego zróżnicowania ich konstrukcji roboty lakiernicze muszą dysponować pewnym stałym zestawem cech, który pozwala na ich dopuszczenie do pracy w warunkach typowych dla malarni i lakierni. Bodaj najważniejszą z nich jest iskrobezpieczna konstrukcja ramienia oraz zawierającej elektronikę podstawy. Obudowy z certyfikatem ATEX kategorii 2 grupy II G ograniczają do minimum ryzyko iskrzenia, które w atmosferze wybuchowych gazów lakierniczych może doprowadzić do niekontrolowanej eksplozji na stanowisku roboczym.
Pełen raport o rynku robotów lakierniczych przeczytasz w najnowszym listopadowo-grudniowym wydaniu „Lakiernictwa Przemysłowego”.
Komentarze (0)