• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    Reklama
    B1 - IGP 2024 Julian

    Przygotowanie Powierzchni

    Wydanie nr: 6(116)/2018

    Artykuły branżowe

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  03.01.2019, ~ Administrator,   Czas czytania 8 minut

    Rys. 1. Graficzne odwzorowanie stopnia skorodowania Ri 3 na podstawie PN-EN ISO 4628-3/2016.

    Rys. 1. Graficzne odwzorowanie stopnia skorodowania Ri 3 na podstawie PN-EN ISO 4628-3/2016.

    Strona 1 z 4

    Zmiany w grupie norm PN-EN ISO 12944, część II

    W pierwszej części artykułu przypomnieliśmy najważniejsze pojęcia zdefiniowane w grupie norm PN-EN ISO 12944. Teraz zajmiemy się najważniejszymi różnicami pomiędzy starą wersją norm a wydaniem z 2018 r.

    Część pierwsza wprowadza cztery zakresy trwałości, w starej wersji były trzy:



    W nawiasach podano datę wprowadzenia normy przez CEN.

    Obecna norma, podobnie jak poprzednia, podkreśla, że trwałość nie ma bezpośredniego związku z gwarancją. Gwarancja to jedna z instytucji prawa zobowiązań. Obecnie w polskim prawie odnosi się do gwarancji jakości rzeczy sprzedanej bądź gwarancji samoistnej (autonomicznej), której szczególną formą jest gwarancja bankowa.
    W przypadku gwarancji na zabezpieczenia antykorozyjne problem wynika z faktu, że występują z reguły co najmniej trzy strony zobowiązania gwarancyjnego:

    • Producent materiałów, który dostarcza półprodukty do wytworzenia powłok ochronnych, ale sam tych powłok nie wytwarza
    • Wykonawca, który powinien nanieść powłoki zgodnie z wymaganiami producenta
    • Inwestor (właściciel chronionego obiektu), którego interesy zabezpieczać powinna gwarancja, ale sam ponosi odpowiedzialność za właściwą eksploatację i konserwację powłok ochronnych.

    Gwarancja jest zobowiązaniem wszystkich stron kontraktu i nie może być utożsamiana z trwałością. Na ogół okres gwarancji na zabezpieczenia antykorozyjne obejmuje od 1/3 do 2/3 okresu trwałości, ale jest on zależny wyłącznie od stron kontraktu, a nie wynika z omawianej normy. Sprawa gwarancji na zabezpieczenia antykorozyjne to dość szeroki temat i materiał na odrębny artykuł.
    W starej wersji jako kryterium kończące okres trwałości przyjmowano stopień Ri 3 skorodowania chronionej powierzchni zgodnie z normą PN-EN ISO 4628-3, co oznaczało, że 1% chronionej powierzchni uległ korozji. Nowa norma podaje, że poziom uszkodzeń powłok do pierwszej większej renowacji powinien być uzgodniony pomiędzy zainteresowanymi stronami w oparciu o kryteria zawarte w normie PN-EN ISO 4828, w częściach od 1 do 5. 

    Na przykład pierwsze duże malowanie renowacyjne powinno zostać wykonane ze względu na ochronę przed korozją, gdy około 10% powierzchni powłok osiągnie stopień Ri 3 zgodnie z normą PN-EN ISO 4628-3 (rys. 1). Wymóg ten można zastosować do całej konstrukcji lub do reprezentatywnych obszarów, uzgodnionych między zaangażowanymi stronami.

    Pierwsza część, podobnie jak poprzednia wersja, kończy się wytycznymi do stosowania wszystkich części normy PN-EN ISO 12944 w odniesieniu do realizowanego projektu. Ze względu na ich rolę w procesie zabezpieczenia antykorozyjnego konstrukcji warto je przypomnieć:

    1. Przeanalizuj i oceń stopień agresywności środowiska w miejscu, gdzie konstrukcja jest lub będzie usytuowana (PN-EN ISO 12944-2)
    2. Ustal wszystkie istotne warunki mające wpływ na dobór odpowiedniego systemu zabezpieczenia powłokowego (PN-EN ISO 12944-5)
    3. Przeanalizuj projekt lub w przypadku istniejącej już konstrukcji przeanalizuj jej kształt, żeby upewnić się, że nie występują błędne rozwiązania, np. pułapki korozyjne, utrudniony dostęp do zabezpieczanych elementów, połączenia takich materiałów, które sprzyjają korozji galwanicznej i powinny być od siebie odpowiednio odizolowane (PN-EN ISO 12944-3)
    4. W przypadku malowania renowacyjnego określ stan powierzchni i sposób dalszego z nią postępowania przed nałożeniem powłok (PN-EN ISO 12944-4)
    5. W oparciu o założoną trwałość dobierz dla danego środowiska korozyjnego odpowiedni system malarski (PN-EN ISO 12944-5). W przypadku braku dostatecznie długich doświadczeń w stosowaniu zaproponowanego wyrobu lub grupy wyrobów zleć odpowiednie badania laboratoryjne (PN-EN ISO 12944-6)
    6. Wybór systemu malarskiego powinien być również uzależniony od sposobu przygotowania powierzchni (PN-EN ISO 12944-4)
    7. Upewnij się, że potencjalne szkody dla środowiska i zdrowia spowodowane pracami malarskimi i pracami towarzyszącymi są ograniczone do minimum (PN-EN ISO 12944-1 i PN-EN ISO 12944-8)
    8. Sporządź plan prac uwzględniający przygotowanie powierzchni i metodę aplikacji farb (PN-EN ISO 12944-7)
    9. Ustal sposoby i zakres kontroli w trakcie prowadzonych prac i po ich zakończeniu (PN-EN ISO 12944-7 i PN-EN ISO 12944-8)
    10. Ustal plan konserwacji i renowacji zabezpieczeń antykorozyjnych obejmujący cały okres użytkowania konstrukcji

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...