Jak właściwie sklasyfikować prowadzoną działalność według wymogów środowiskowych
Użytkowanie i związana z tym emisja LZO (lotnych związków organicznych) nakłada na przedsiębiorcę bardzo dużo obowiązków związanych z ochroną środowiska.
To, jakie mamy obowiązki, uzależnione jest przede wszystkim od skali wykonywanej działalności i związanego z tym zużycia LZO oraz od rodzaju działalności.
Połapać się w gąszczu przepisów nie jest łatwo, kluczowe jest właściwe zidentyfikowanie naszej działalności. Skupię się tutaj na przypadkach, które wymagają pozwolenia na emisję oraz zagadnieniach związanych ze standardami emisyjnymi dotyczącymi LZO.
Kwestia pozwolenia może dotyczyć emisji zorganizowanej z różnego typu lakierni: lakierni meblowej, lakierni samochodowej, lakierni elementów stalowych stosowanych w budownictwie itp.
Zgodnie z rozporządzeniem ministra środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia, nie wymagają pozwolenia: „instalacje do powlekania, do których nie stosuje się przepisów w sprawie standardów emisyjnych z instalacji i w których zużywa się mniej niż jedną tonę powłok w ciągu roku”. Przy czym powlekanie oznacza proces, w którym następuje nałożenie powłoki na powierzchnię materiału lub produktu. Natomiast powłokę oznacza „każdy preparat, łącznie z wszystkimi rozpuszczalnikami organicznymi lub preparatami zawierającymi rozpuszczalniki organiczne niezbędnymi do jego właściwego zastosowania, który nakłada się na powierzchnię w celu nadania jej efektu dekoracyjnego, ochronnego lub innego efektu funkcjonalnego”. Reasumując, jeśli używamy w procesie technologicznym preparatów lakierniczych, rozpuszczalników, powłok powyżej jednej tony w ciągu roku, jesteśmy zobowiązani wystąpić z wnioskiem o wydanie pozwolenia na emisję gazów lub pyłów z instalacji. Funkcjonowanie bez wymaganego pozwolenia wiąże się z przykrymi konsekwencjami dla prowadzącego instalację. W razie kontroli wojewódzki inspektor ochrony środowiska może wstrzymać w drodze decyzji użytkowanie instalacji w przypadku braku wymaganego pozwolenia. Może również, na wniosek prowadzącego instalację, w drodze decyzji, określić termin usunięcia naruszenia. Poza tym, kto eksploatuje instalację bez wymaganego pozwolenia, na podstawie art. 351 Prawa ochrony środowiska podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności, albo grzywny. Na tym nie kończy się katalog przykrych konsekwencji za brak wymaganego pozwolenia. Bardzo dotkliwa jest tzw. opłata podwyższona. W przypadku braku wymaganego pozwolenia podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone o 500%. Jeśli przewidujemy zwiększenie produkcji i w związku z tym większe zużycie materiałów (powłok, lakierów, rozpuszczalników), nie warto długo czekać z wystąpieniem o wydanie pozwolenia. Trzeba jeszcze wziąć pod uwagę okres procedowania naszego wniosku w starostwie. Teoretycznie oczekiwanie na wydanie pozwolenia nie powinno przekroczyć 30 dni, zgodnie z KPA. Jednak czas oczekiwania bardzo często się wydłuża, w międzyczasie możemy zostać poinformowani o przedłużeniu terminu, ze względu na stopień skomplikowania czy dużą liczbę spraw procedowanych w urzędzie. Oczywiście mamy prawo do ponaglenia, jednak zawsze trzeba dać sobie zapas, jeśli chodzi o termin. Pamiętajmy też o tym, że tzw. luka w posiadaniu pozwolenia również zobowiązuje nas do opłaty podwyższonej za okres nieposiadania decyzji, mimo że wystąpiliśmy z wnioskiem przed jej zakończeniem i otrzymaliśmy decyzję jeszcze w wymaganym roku obowiązywania. Załóżmy, że mamy obowiązującą decyzję do września 2019 r., wystąpiliśmy z wnioskiem o wydanie nowego pozwolenia w sierpniu, procedura przedłużała się i nową decyzję uzyskaliśmy w listopadzie 2019. W takiej sytuacji wyliczając opłaty za korzystanie ze środowiska za rok 2019, za okres nieposiadania wymaganej decyzji (czyli w tym przypadku od września do listopada) wyliczamy opłatę podwyższoną o 500%! Powyższe scenariusze są nieuniknione w przypadku braku wymaganego pozwolenia na emisję gazów lub pyłów do powietrza. W przypadku zidentyfikowania konieczności posiadania pozwolenia na emisję gazów lub pyłów do powietrza należy określić rodzaj emisji. Źródła emisji do powietrza dzielą się na:
- zorganizowane (gazy i pyły są wprowadzane z instalacji do powietrza za pośrednictwem przeznaczonych do tego celu środków technicznych, takich jak wentylacja mechaniczna, kominy kotłowni, odciągi miejscowe, wentylatory dachowe)
- niezorganizowane (wentylacja grawitacyjna, zbiorniki z różnymi substancjami, szamba, pojazdy).
Komentarze (0)